2015/02 De basale eenheid in iedere situatie


 Jaargang 16 nr. 2 (1 februari 2015)

 Tekst Satsang

Uit een Advaita gesprek met Douwe Tiemersma, Schiermonnikoog, 6 februari 2005
 
De basale eenheid in iedere situatie
 
Bij de meeste spirituele tradities gaat het erom bepaalde dingen te leren zien en ervaren. Dat kunnen mooie ervaringen zijn of grote waarheden. Maar wanneer de persoon die deze ervaringen heeft min of meer dezelfde blijft, wat verandert er dan werkelijk? De ervaringen kunnen voor de persoon belangrijk zijn, de persoon blijft. In de advaita gaat het om een realisatie die zo radicaal is dat alles verandert. Het inzicht dat doorbreekt betekent dat er een totaal andere situatie ontstaat. Er is een zich realiseren van hoe het zit en tegelijkertijd is het de verwerkelijking van dat nieuwe. Beide gaat samen. Wanneer je op een bepaalde plaats wilt blijven zitten en van daaruit één en ander wilt begrijpen, kan het mentaal een beetje duidelijker worden, maar daar blijft het dan bij. Je kunt van alles aan wijsheden opdoen, maar als dat blijft bij: ‘ik weet dit’, ‘ik vind dat belangrijk’, ‘ik ken nu deze wijsheid’, dan krijg je een hoofd vol wijsheden terwijl de oude situatie blijft. Zo kun je hele boekenkasten in je hoofd stoppen, maar daarmee schiet je niet veel op. Het gaat om de totale realisatie van de afwezigheid van de oude ik-persoon, dus de afwezigheid van de ik-persoon die zegt: ‘ik denk’, ‘ik weet’, ‘ik ken’. Het gaat erom dat dat ik verdwijnt. Het ik is een geheel van zelfbeelden, verhalen, krampen. Het zijn maar verhalen, het is maar een stukje verkramping. Wanneer je ontspant is er helemaal niets meer. Je loopt op het strand, de zee, een blauwe lucht en er is geen persoon te bekennen. Eigenlijk is die situatie er altijd al. Alleen wanneer je allerlei dingen in je hoofd haalt, ontstaat er weer een ik. Als die foutieve beelden wegvallen, als die verkramping wegvalt, is het helder. Zie hoe gemakkelijk die helderheid weer verstoord wordt wanneer je bepaalde beelden creëert. Zo vertroebelt het de blik en vernauwt zich het bewustzijn. Als het grijpen naar die beelden ophoudt, is het allemaal weer helder. Zo eenvoudig is het. Dat grijpen heeft te maken met het maken van grenzen. Dat is de basis van alle ellende. Wanneer het grijpen verdwijnt, is alles open en helder, er is geen grens te bekennen. Voor zover de dingen doorgaan, gebeuren de dingen vanzelf. Er is geen ik dat iets zou moeten doen.
 
Je kunt dat toch niet afdwingen? Het overkomt je toch?
 
Het is een kwestie van kijken. Je kijkt en ziet: er is helemaal geen ik. Het is kunstmatig om er allerlei ideeën bij te halen. Als je dat kunstmatige loslaat is er geen persoon meer te vinden. Je moet nadenken om weer een persoon te creëren met allerlei ideeën over eigenschappen, functies, locaties, enzovoort. Als je dat even loslaat is het weg. Dan zijn het hooguit verschijnselen die opkomen en weer verdwijnen. Ze blijven licht en doorzichtig. Er is geen verklontering van iets dat zich wil handhaven. Als die klonters oplossen, wat blijft er over? Tijdelijke energetische verschijnselen in de grote ruimte. Het is een spel. Dus ook onderling: ga elkaar niet vastzetten. Want juist dat vastzetten doe je niet alleen intern, in jezelf, maar ook in relaties. Allerlei beelden worden geprojecteerd op een bepaalde plaats met een naam. Gedeeltelijk neem je dat zelf over. Gedeeltelijk ook niet en dan ga je uitstralen: ik zal wel even laten zien wie ik ben. Je krijgt dan de situatie van relaties en individuen die zichzelf en elkaar op een bepaalde plaats vast proberen te houden. Als je scheidingen maakt moeten er allerlei externe regels zijn om de boel wat op orde te houden. Er kunnen dan wel allerlei idealen zijn, maar als het uitgangspunt al verkeerd is, blijft de ellende. Het is veel meer een zee met golven. Er ontstaat een golfje en even later is het golfje weer weg en komen er weer andere golfjes. Er is één oceaan en er komen wat golfjes op, maar die basale eenheid blijft.
 
Je zou dan toch helemaal niet meer met elkaar kunnen communiceren? Als je woorden gebruikt zijn er direct weer allerlei beelden.
 
Natuurlijk, zo gaat dat, maar het zijn allemaal dingen die ook weer verdwijnen. Dat gepraat over koetjes en kalfjes is natuurlijk allemaal onzin. Dat moet je niet belangrijker maken dan het is. Maar waar gaat het om? We vinden het leuk om bij elkaar te zijn en dan zeggen we af en toe wat. Wat we zeggen maakt niet zo veel uit. De onderlinge verbinding hangt niet af van het praten. Het zou niet best zijn als dat het geval was. Dus wanneer je praat, zet de ander dan niet vast in beelden. Als het een relatie is die rust op die diepere verbondenheid, kan er af en toe wat gezegd worden en dan is het goed. Je kan stil zijn en dan is het ook goed.
 
Dus het is het beste om bij je eigen openheid te blijven.
 
Dat is het allerbelangrijkste. Dat moet heel duidelijk zijn, in iedere situatie. Want elke situatie heeft de neiging om te verharden. Juist in onderlinge gesprekken, in communicatie, in relaties, gaat dat heel gemakkelijk en heel subtiel. Het is niet alleen op het niveau van de zinnen die je uitspreekt. Het gaat ook heel direct op gevoelsniveau, op het energetische vlak. Wanneer je bij jezelf blijft, wanneer je helemaal open blijft, dan zie je in je omgeving een verandering. Er is dan niet alleen bij jezelf iets veranderd ten opzichte van die verkramping, maar je ziet dat de hele situatie door die openheid gaat veranderen. De oude zaken spelen dan geen rol meer. Wanneer je open bent is die basale eenheid er. Zelf heb je geen duidelijk centrum meer. Het maakt dan niet meer uit wanneer er een bepaalde energie op een bepaald lichaam afkomt, want je zit daar niet meer in opgesloten, je voelt je er niet meer door aangevallen. Als er dan bijvoorbeeld agressie op je af komt en je begint vanuit die openheid te lachen, is die agressie meteen weg.


Douwe                                                                                
 

 
 

Boek bespreking

De Bron van het Zijn
 
‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’
 
Na het verschijnen van I am That in 1973 reisden veel mensen uit westerse landen naar Bombay (Mumbai) om Nisargadatta Maharaj te bezoeken. Degenen die open stonden voor de hoogste wijsheid, herkenden die bij hem, daar in dat kleine kamertje op de vliering. Bij enkelen brak die wijsheid volledig door tot openheid.?De belangrijkste aanwijzing van Nisargadatta was: blijf bij het gevoelsmatige besef van ik-ben, totdat je dit eerste-persoons ‘zijn’, zonder invulling en zonder grenzen, intern volledig duidelijk ervaart. Daarna kun je je bewust worden van de bron van dit zelf-zijn. Dat is de absolute grondslag van alles, waarover niets valt te zeggen. Toch is er een directe interne ‘kennis’ mogelijk van deze essentiële aard van jezelf. Deze ‘kennis’ laat elke tweeheid en daarmee elk conflict verdwijnen.?In de laatste jaren voor zijn overlijden in 1981 zijn veel gespreksopnames gemaakt. Deze zijn gebruikt bij het samenstellen van enkele boeken met gesprekken. Er lag nog waardevol materiaal dat niet in boekvorm was verschenen. Dat is nu in dit boek opgenomen.
 
 O-De bron van het zijn 186 x 300

 
 
ISBN 978 90 77194 07 2?Omvang: 162 pag.?Prijs: € 20,00
 
'Pas op voor de volmaakte Goeroe. Wanneer je hem eenmaal hebt ontmoet blijf je nergens,?met je volledig weggevaagd ik-gevoel.' (Nisargadatta Maharaj)??

Bespreking in Inzicht
Bespreking in Koorddanser
 
bestellen: via de boekhandel


Bericht van het bestuur

Het pand waarin van 2006 tot 2013 het Advaita Centrum van Douwe Tiemersma was gevestigd is nu te koop. Fluwelensingel 53, Gouda.
Zie de link :   http://www.funda.nl/koop/gouda/huis-48165703-fluwelensingel-53/
 

Vermelding zelfstandige projecten

Projecten die zelfstandig zijn doorgegaan volgens de visie en met goedkeuring van Douwe Tiemersma zijn:

- St. AYO : Advaita Yoga Leraren Opleiding.
Het doel van yoga is de realisatie van non-dualiteit, de open heelheid en eenheid, het vrij-zijn van de scheidingen en spanningen die conflicten en lijden veroorzaken.
De AYO heeft als doel studenten een gedegen en ruime yogalerarenopleiding te geven waarin de bevordering van deze realisatie (inzicht en verwerkelijking) centraal staat en die voldoet aan de eisen van de Europese Yoga Unie en de Vereniging Yogadocenten Nederland. Hierin onderscheidt zij zich van andere yogalerarenopleidingen.
Website: www.ayo.nu  Zie ook: open-dag.

- St. JOI : Opleiding  ‘Onbeperkt ontspannen & Inzicht aan jongeren’.
2 x per jaar een korte opleiding. Als Bijscholing erkend door de Vereniging Yogadocenten Nederland.
Zie bij Opleiding op: www.onbeperkt-ontspannen.nl

- AdvaitaStiltegroepen; stiltedagen, -ochtenden, -avonden en -weken.
Voor meer informatie kijk op: www.advaitastiltegroepen.net

- Werkgroep Advaita en Meditatie; maandelijkse bijeenkomsten.
Info:  Yoga-werkgroep  of stuur een email aan Marco Flipse         info@bm-welzijn.nl

Het bestuur van Stichting Openheid ondersteunt het voortbestaan van deze initiatieven van harte en benadrukt dat deze geheel zelfstandig en onder eigen verantwoordelijkheid bestaan. Het bestuur draagt dan ook geen enkele verantwoordelijkheid voor de verschillende projecten en wat er uit voortvloeit.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Verdwijnende scheidingen

    Douwe Tiemersma
     

    Verdwijnende scheidingen

    Proeven van intercultureel filosoferen

    276 pagina’s, paperback

  • Management en non-dualiteit

    In bedrijven en organisaties is meer aandacht gekomen voor de oriëntatie op samenhang, eenheid, heelheid, ongescheidenheid, kortom: non-dualiteit. Wat betekent deze ‘niet-tweeheid’ en op welke wijze kan zij in het eigen werk en in de organisatie doorwerken? Deze vragen staan in dit boek centraal.

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod