34 - De Levensbron is eeuwig

Eeuwig is het tegenovergestelde van tijd.
Meestal verstaan we onder eeuwig een eindeloze tijdsduur. Iets wat zo lang duurt
dat we er ons geen voorstelling meer van kunnen maken. Als gedacht wordt aan
de levensduur van de aarde en er gesproken wordt over miljarden jaren dan gaat
dat ons bevattingsvermogen ver te boven, maar het is en blijft een afgemeten
tijdsduur.

Eeuwig heeft niets met tijd te maken. Om de eeuwigheid te kunnen ervaren moet
er uit de tijd worden gestapt. Het is niet mogelijk om dat met een voor op gezette bedoeling en met behulp van de wil te doen. Zo van ‘nu ga ik uit de tijd stappen’ Alles wat de persoon zich voor kan stellen is gebonden aan de tijd. De hele persoon bestaat bij de gratie van tijd (en ruimte). Zonder tijd, dus in de eeuwigheid, kan er geen persoon bestaan

Dat volledig tot je door laten dringen, dat de persoon een product is van tijd en ruimte, daar naar kijken met een grote openheid, verwondering en intensiteit, laat de grenzen van
de persoon in eerste instantie minder scherp worden en op de duur geheel vervagen.
Geen verleden meer, geen toekomst, alleen maar het nabije ogenblik ‘nu’.
Een nu zonder afmetingen. Ongrijpbaar maar ongelooflijk echt.
Zonder ingrijpen van de persoon, blijft nu altijd nu.

Dat verblijven in het nu is het ‘ervaren’ van de eeuwigheid. Eigenlijk is het woord ervaren hier niet op zijn plaats, want dan maken we er weer een ervaring van en weg is de eeuwigheid.
Er helemaal van afblijven, niet pakken, maar er in oplossen: dat is de eeuwigheid worden.

Wim Veelenturf


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Pranayama

    Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod