Brief 38 - Onderscheid en eenheid


IIk heb altijd veel met het woord 'hier' gehad. Ik kreeg, zoals ik je vertelde in ons persoonlijk gesprek, een inzicht toen ik in Lucknow was. Ik was toen, naast de constante stroom van vragen die ik op Poonjaji afvuurde, ook bezig met een boek van Sri Sadhu Om: The path of Sri Ramana, part I. Daarin wordt heel systematisch Vichara uitgelegd.
Hij praat over de 1e persoon als subject, als het onverdeelde grote IK, en de 2e en 3e personen als object. Het woord 'hier' duidde toen in mijn ervaring ook op de 1e persoon.

Gisteravond [tijdens de satsang] werd me duidelijk dat ik 'hier' en 'daar' als verscheidene plaatsen van aandacht en realiteit ben blijven zien. Hier bleef hier en daar bleef daar. Maar nu zie ik dat het mogelijk is, om alles, dus ook 'daar', in het bewustzijn of gevoel van 'hier' te plaatsen. En natuurlijk zeg ik dat verkeerd. In feite is alles dus 'hier'. ‘Daar’ is dus een enorme, fantastisch knappe illusie (van de grote stoute illusionist) en dat heb ik steeds over het hoofd gezien. Ik geloofde erin en plaatste mezelf op die manier steeds in een afscheiding van hier en daar, van ik en hij/zij, van dit en dat, van nu en gisteren/morgen. Dat heeft erg veel stress en lijden gegeven.


Uit het antwoord

Juist, je verwoordt het goed in grote mate.
De vichara of viveka is een eerste noodzakelijke stap om de specifieke identificatie los te weken. Als deze laatste is verdwenen, is er meteen een non-dualiteit met alles: 'er is alleen maar hier'.

Maar, pas op. De eenheid is niet afgesloten; zij is open. Dat betekent dat er niet alleen de positieve bevestiging is 'er is alleen maar hier'. Deze gaat samen met 'ik ben niet dit en niet dat'.

Daarom kan alles opgaan in het Onuitsprekelijke. Dat is de werkelijke oorsprong van alles wat zich toont.

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • Openingen naar Openheid

    In dit boek zijn ruim 120 korte teksten verzameld die openingen bieden naar die openheid. Deze blijkt uiterst eenvoudig te zijn. De teksten zijn stukjes van leergesprekken, bedoeld als stimuli om de aandacht te richten op openheid, iets daarvan te laten zien en zo de realisatie van openheid een grotere kans te geven. Ze vormen samen de essentie van het onderricht in non-dualiteit.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod