39. Bewustzijn

Mag ik een vraag stellen over bewustzijn? Het is een stukje dat nog niet helder is.
Dat wat verschijnt, is een. Dat wat verschijnt, is wat is. Er is dus geen tweeheid, geen afgescheidenheid.
Wat me niet duidelijk is, is dat wat verschijnt anders is dan wat verschijnt 'bij jou'.
Voor 'mij' (dus niet als persoon, maar bewustzijn) is er geen weet van een ander stukje bewustzijn dat bewust is van iets anders, van een andere verschijning.
Daar zit mijn verwarring. Is er wel een ander stukje bewustzijn en zo ja, hoe weet bewustzijn dat? M.a.w.: is er wel een jij? (niet in de zin van een persoon, maar in de zin van bewustzijn)
Jij verschijnt in mij en ik verschijn in jou, neem ik aan, maar dat laatste, hoe weet je dat?

Uit het antwoord

Zolang er nog een 'bewustzijn van iets' is, is dat nog geconditioneerd. Het is een situatie waarin iets wordt gekend en dat iets verschijnt op verschillende wijze aan verschillende kernen van bewustzijn. Elke gekende vorm is geconditioneerd door vormen van het kenproces. Zelfs een zuivere vorm van bewustzijn laat dingen verschijnen op een bepaalde manier - zo en niet anders blijkbaar.
De ongeconditioneerdheid zit wel in het bewustzijn, het is de essentie van bewustzijn, van het licht waardoor iets kan verschijnen. Voordat iets verschijnt, is dit licht vrij van condities. Zie maar naar het 'donkere licht' van de kosmos. Daarin is het donker, maar als er een ruimteschip komt, licht deze wel degelijk op. De non-dualiteit wordt tot dualiteit van licht en voorwerp: licht verschijnt en iets verschijnt tegelijkertijd.
Het absolute kan wel worden benaderd via het bewust-zijn, maar uiteindelijk is er niets over te zeggen. In de ervaring is het een opgaan van bewust-zelf-zijn in het onuitsprekelijke.

Alleen voor zover het bewustzijn geen beperkingen kent, is het universeel.
Er zijn geen beperkingen voor zover het bewust-zijn zuiver is.
Dus zolang als er een bewustzijn is van iets speciaals is het niet zuiver, beperkt; dan zijn er anderen met een ander bewustzijn.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Satsang

    Dit boek is een bloemlezing van satsangs gehouden door Douwe Tiemersma. Bijeenkomsten waarin hij als advaitaleraar de kern van het advaita inzicht doorgeeft.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod