Bijscholing Jongeren. inzicht en ontspanning - Deel 1

Onbeperkt ontspannen
Eindverslag van 10 van de 18 deelnemers aan de cursus in 2008, gegeven door Pia de Blok

Deelnemer1
1) Ga voor jezelf na wat is het mooiste inzicht: gevoel/directe zelfervaring, dat je na deze twee lessen hebt gekregen? En schrijf dit op.
Dat hier ‘les in geven’ mijn ding is. Het past bij me. I.t.t. vroeger houdt ik al een aantal jaren van stilte en ontspanning. Lekker bij mezelf zijn.
Coachen en trainen gaat dan zoveel moeitelozer
2a)  Allereerst: schrijf in de komende weken eens een voorval op van een bewust ontspannen-zijn in een stresssituatie met of zonder hulp van de oefeningen. En hoe dat voelde van binnen in jezelf.
Dat voelde rustig , langzame en lage ademhaling, lichte tinteling door mijn hele lijf, ontspannen alertheid, (zelf)vertrouwd
2b)  Kun je een verhaaltje vertellen over een moment dat je merkte dat je houding niet goed ontspannen was en wat het effect daarvan bij jezelf was. Dat was toen ik een verzoek van een klant kreeg waar ik geen zin in had. Ik raakte opgefokt, boos, geïrriteerd, het gevoel dat ze iets bij mij dropten wat bij hen hoorde. Het effect was dat ik snel en hoger ging ademhalen, mopperen en piekeren in mijn hoofd. Ik zag er steeds meer tegenop om te reageren en stoorde me ook daar weer aan, dat ik er zo’n heisa van maakte
3) De beschrijving van je eigen ervaring is belangrijk, maar nu ook nog eens die van de wijze waarop je die ander ervaart. De vraag luidt dan: Hoe ervoer je de ander toen je zelf helemaal rustte in je eigen Zijn? Als een prima vrouw die er ook mag zijn en haar gedoetjes mag hebben en daar mij ‘mee lastig mag vallen’. Ik kon haar weer goed hebben als mens
En hoe ervoer je anderen toen je dat niet was? Ik had allerlei oordelen over hen (trut, stomme………, etc.). Zij maakten misbruik van mij om zelf hun dans te ontspringen.
Het gaat hier dus om het belang van je instelling. We hebben het al gehad dat je instelling van heel groot belang is voor wat er verder gebeurt.
Deelnemer 2
1) Mijn mooiste inzicht na twee lessen is toch wel dat ademen veeeeeel meer is dan alleen zuurstof naar binnen halen! Ik was mij er niet van bewust dat je er zoveel mee kan doen en bereiken.
2a) Vooral het in "in mijn midden "staan werkt erg goed voor mij als de situatie stress gaf. Autoritaire uitlatingen of mensen brengen mij gauw uit evenwicht, het werkt perfect. Ook de buikademhaling helpt. Dit voelt natuurlijk heel goed, ik merkte ook dat ik dan veel beter gegrond blijft en dus dichter bij mijzelf en met beide benen op de grond.
2b) Het verhaal over de keer dat ik niet ontspannen was, is eigenlijk wel komisch. Dat was na onze eerste bijeenkomst, ik moest toen de oefeningen leren voor de tweede bijeenkomst  Ik was echt super gestrest voor de cursus " onbeperkt ontspannen ". Daar hebben we wel hartelijk om gelachen! Maar in ieder geval adem ik dan niet door mijn buik en ben ik niet gegrond. Vooral omdat ik nu weet hoe het wel kan zijn, wordt je er meer bewust van hoe je je voelt en is het geweldig dat ik nu weet hoe je het kan veranderen.
3) Als ik zelf goed ontspannen bent, kan ik de ander veel meer liefdevol zien zonder voorwaarden. Het geeft mij een gevoel dat ik het leven kan omarmen, in plaats van geleefd te worden.  Als ik niet goed ontspannen ben dan wordt ik direct weer onzeker en kan ik veel
minder van de ander verdragen en heb ik veel sneller een oordeel over de ander.
Deelnemer 3
1) Mijn mooiste ervaring  tijdens de cursus was in de tweede les.
Bij aanvang van de les vroeg je of wij onszelf een cijfer wilde geven voor  de mate van spanning /ontspanning  op dat moment. Aan het einde van les heb je deze vraag nogmaals gesteld. Ik besefte dat ik van begin tot het einde van de les totaal ontspannen was geweest.
2a) Ik ben de afgelopen weken wel heel oplettend geweest om  momenten van spanning waar te nemen bij mijzelf, tijdens deze momenten was het waarnemen van de spanning en eenmaal goed ademen al voldoende om te ontspannen.
2b) Ik ben heel onverwacht naar aanleiding van een expositie van mijn huisvlijt gevraagd een workshop aquarelleren te geven dat was even schrikken omdat ik mij onzeker voelde. Ik had zo iets hoe kunnen ze dat nou vragen omdat ik aardige dingen kan maken betekend dat nog niet dat ik dat kan over brengen.  Ik vond het wel aardig van de opbouwwerkster dat zij er vertrouwen in had dat ik dat zou kunnen.
Ik heb op dat zelfde moment ja gezegd en voel het als een nieuwe uitdaging waar ik wat van kan leren. Ik kan niet meer dan mijn best doen en proberen het zo leuk mogelijk te maken voor de cursisten en probeer het plezier wat ik beleef aan het aquarelleren over te brengen.
3) Wat de opbouwwerkster betreft het is een leuk mens met veel plezier in haar werk.
Deelnemer 4
1) Mooiste inzicht: Rustig bij mezelf blijven zorgt voor makkelijk en plezierig leven. Problemen komen en gaan. Door steeds in verbinding te blijven met wie ik werkelijk ben (vrede, liefde, kracht, zuiverheid en geluk) is het eenvoudig met lastige situaties om te gaan. In ons leven worden we continu beïnvloed door mensen en gebeurtenissen. De kunst is jezelf niet te laten beïnvloeden. Als je in deze staat kunt zijn en blijven, kun je anderen hiermee verblijden en inspireren. Indrukwekkende oefening: Handen langzaam uit elkaar en naar elkaar toe bewegen. Op een gegeven moment voel je je eigen energieveld. Vond ik een indrukwekkende ervaring!
2) Praktijksituaties
* Met het hele gezin (7 pers.) gingen we naar het theater, een leuk, maar kostbaar uitje. Om kosten te besparen nam ik een tas vol eten/drinken/lekkers mee. In de pauze kwam ik terug van het toilet en had mijn man voor het hele gezin (toch) chips en drankjes gehaald. Voor hem is “iets consumeren bij een restauratie” ècht uit zijn, terwijl ik ervan geniet voor weinig geld toch veel plezier te hebben. Het was gebeurd, dus druk maken had geen zin. Ik deed inwendig een stapje terug (3e positie uit de NLP) en deed de oefening “oordeelloos aanschouwen”. Ook herinnerde ik mij een stukje uit een boek “Tieners en hun problemen”. Stel, je bent als toerist bij het duizenden jaren geleden verdwenen Pompeï en je leest op een bordje: Op deze plek had in het jaar … een moeder ontzettende …problemen met haar tienerdochter/zoon. Hoeveel zou je dat doen? Dus bedacht ik: Stel, over duizend jaar leest een toerist hier: Op deze plek kocht een vader voor het hele gezin chips en drankjes, terwijl de moeder een tas vol lekkers bij zich had. Zou de toerist erdoor geraakt worden? Denk het niet. Dus hoef ik er nu ook niet door beïnvloed te worden. Al deze oefeningen bij elkaar maakten dat ik rustig bleef en geen negatieve emoties erover had en dat we het samen ook gezellig bleven houden.
* Als ik druk in m’n hoofd ben, doe ik de oefening “Blauwe lucht en wolkjes”. Deze helpt mij enorm om gedachten weg te laten vliegen en weer rustig tot mezelf te laten komen.
* Soms lig ik in bed en voel dan spanning in nek en rug. Ik richt mij dan eerst op de spanning die ik voel (bewustwording) en laat het daarna bewust los op een lange uitademing.
* Tijdens stress- of irritatiemomenten (zoals een ongehoorzaam kind bij het naar bed brengen) ga ik heel bewust met m’n buik ademhalen en concentreer mij even alleen daarop.
3) Als het mij lukt om, zoals bij de voorbeelden uit 2, bij mijzelf te blijven, voel ik mijzelf niet alleen prettiger, maar merk dat anderen dan ook meer ontspannen en vrolijker reageren. En als dat niet zo is, kan ik dat zien als iets van tijdelijke en voorbijgaande aard, waar zijzelf en niet ik, verantwoordelijk voor zijn. En kan ik zo’n vervelende atmosfeer/gebeurtenis ook makkelijker loslaten of accepteren. Daarbij kan ik de ander toch als prettige persoon ervaren, ook al is zijn gedrag op dat moment niet prettig. Ik voel dan mededogen voor de persoon.
Als ik mij laat beïnvloeden door situaties, voel ik mij geïrriteerd en opgejaagd en ervaar ik anderen als irritant.
Deelnemer 5
1) Voor mij was het mooi en goed om helder in te zien, en ook goed om te benoemen voor mijzelf, dat spanningen inderdaad plaatsvinden op de verschillende vlakken van lichaam/spieren, geest/gedachten en adem; om het dus even als het ware uit elkaar te trekken, en dat er natuurlijk ook een relatie tussen deze aspecten is. De uiterste eenvoudigheid, maar doeltreffendheid van de verschillende oefeningen die op deze bovengenoemde vlakken inspelen levert bijna altijd meteen ruimte en ontspanning op waar ik zelf dan in kan opgaan.
Wel valt me ook op hoe vaak ik dus eigenlijk spanningen heb, ook al is het heel subtiel, daar word ik me steeds bewuster van, maar met dit inzien kan dan ook meteen het loslaten komen merk ik; dus ik zie dat maar als een goed proces
Wat ik als erg goed heb ervaren is het inzien dat vooral mijn eigen instelling heel belangrijk is; die open, ruime, instelling van ontspannen-zijn die overal – en ook met het lesgeven, het doorgeven essentieel is; en dat het heb ik zelf heel duidelijk ervaren afgelopen weken. Je hebt ook nu heel snel door wanneer je instelling dus niet ontspannen is. De oefeningen helpen daar dan bij om toch weer snel bij jezelf te komen en soms is ook al het inzien en vaststellen voldoende om de spanning los te laten…
2a) Vorige week had ik een presentatie en bespreking voor een tentoonstelling voor en met een grote groep mensen van verschillende musea. Het presenteren ging goed en ontspannen, maar toen er daarna in de groep over de inhoud gesproken ging worden ontstond er een heel gespannen sfeer tussen allerlei mensen. Ik merkte dat ik die spanning wel opmerkte, maar dat ik het niet mijn spanning liet worden; met behulp van de midden-oefening en een goede aandacht naar mijn buik en voeten en de buikademhaling kon ik goed bij mijzelf blijven en me tegelijkertijd ruim opstellen, zodat ik me niet afsloot voor wat er gebeurde, maar het liet gebeuren in de ruimte die ik zelf ervoer.
2b) Laatst kwam ik met mijn werk in een situatie terecht waarin ik me weer eens heel onzeker voelde over mijn eigen werk; gedachten van 'ik kan het niet' overheersten. Een oud patroon. Die gedachten kregen diepgang doordat ze een tijdje bleven malen en daarmee kwam een oud gevoel weer terug; een hele zware, drukkende energie die me overspoelt en me helemaal vastzet, blokkeert. Dat voelt dan heel gespannen, star, beklemmend, klein…Het zette best een tijdje door, dat gevoel, tot ik toch (gelukkig) dacht; vinger en duim oefening! Wow, indrukwekkend hoe dat werkt! Eigenlijk kwam ik daar toen vrij snel toch mee uit die gespannen energie.
3) Als ik mij totaal ontspannen voel dan merk ik dat alles zoals het is, dus ook een andere persoon, meegaat en opgaat in de ruime sfeer, dus dat voelt als het accepteren van alles zoals het is. Terwijl als ik me gespannen voel, al is het maar een beetje, ik veel sneller irritatie, weerstand en verzet en niet-accepteren van de ander voelt; die ander voelt veel meer op afstand dan.
Deelnemer 6
1) Het mooiste inzicht: Wanneer je rust hebt van binnen is alles goed, ben je je eigen kracht en voel je je sterk. Een gevoel van eenheid met alles en acceptatie van alles De lessen maken mij bewuster van mijn ademhaling, waardoor ik vaker op een moment mij bewust ben van enige onrust en een ondiepe hoge ademhaling. Tegelijkertijd met deze constatering volgt mijn inmiddels automatische reactie anders te ademen, via de buik. Meteen volgt de rust en dat is mooi en de kracht. Zo heb je altijd controle over jezelf dmv je ademhaling.
2a) Stress situatie: meningsverschil, in plaats van me te laten gaan en mee te gaan in situatie en onenigheid, bleef ik in mijn midden en hierdoor bijzonder kalm en rustig, de ander mocht er zijn met zijn mening, ook al was ik het er niet mee eens. Het handhaven van mijn eigen grenzen is door het voelen en behouden van mijn eigen kracht eenvoudig en prettig voor mijzelf en voor anderen.
2b) Kun je een verhaaltje vertellen over een moment dat je merkte dat je houding niet goed ontspannen was en wat het effect daarvan bij jezelf was. Niet zozeer een verhaal, maar steeds meer momenten van bewustwording. Bijvoorbeeld in de auto, even rechtop zitten en diep ademen, of aan de telefoon, of in een belangrijk gesprek. Door niet bewust te ademen, gevoeliger voor spanning, het voelt alsof je kwetsbaarder bent. Ook wanneer je ergens (inmiddels)onderuit gezakt zit te wachten, wanneer je rechtop gaat zitten, kom je door bewust te ademen weer in je kracht. Het geeft je letterlijk je energie.
3) De beschrijving van je eigen ervaring is belangrijk, maar nu ook nog eens die van de wijze waarop je die ander ervaart. De vraag luidt dan: Hoe ervoer je de ander toen je zelf helemaal rustte in je eigen Zijn? En hoe ervoer je anderen toen je dat niet was? Wanneer je rust ervaart, is alles goed en ervaar je anderen ook als oké, acceptatie is groter. Een groter gevoel van eenheid, hetzelfde zijn en van liefde. Wanneer je niet "in je midden", geen rust hebt, ervaar ik meer een gescheidenheid, waardoor ook meer de verschillen opvallen en de kans op (ego)strijd groter is. Mooi hé?
Deelnemer 7
Na zoveel oefeningen en praten over ontspanning en ontspannen en ontspannen, lijkt het alsof er helemaal geen spanning mag zijn. Dit kan natuurlijk niet anders omdat je onderwerp ontspanning is en in korte tijd veel wil en moet vertellen.
Toch gaf me het weten van hoe je kan ontspannen een zeker gevoel. Stel je voor dat ik het nodig had, dan wist ik hoe ik me kan ontspannen.
(Cursief gedrukte-Pia)
We me ook bleef bezighouden was het volgende: Eigenlijk zijn de oefeningen een paracetamolletje voor spanning. Een paracetamolletje kan je best gebruiken om (tijdelijke) spanning op te laten lossen, maar niet voor structurele spanning.
In de openheid zijn er gevoelens, emoties, spanning en ontspanning. Maar doordat we gewend zijn alles vast grijpen Dat vastgrijpen is de verslaving van de mensen, grijpen we ook spanning vast en laten we dat moeilijk los.
Als het alleen oefeningetjes zijn dan is het inderdaad een paracetamolletje. Daarom verwijs ik altijd naar Inzicht. Ontspanning en inzicht horen bij elkaar. Inzicht in wie je werkelijk bent. Jezelf-zijn zonder spanningen, dat ben je allereerst en dat is voor iedereen zo: Rust en Stilte
( je verwijst er zelf naar zie ook je meditatie opmerking hier onderaan), waarin alles op komt,en ook mag opkomen dat weet je dat zeg ik altijd, niets in een koffer stoppen. Waar alles langs komt en waarin ook alles weer oplost, tenzij je aan die spanning vasthoudt. Dus nogmaals het zijn niet alleen maar oefeningetjes, het inzicht in het Zelf Open-Zijn, Ruim-Zijn staat voorop, en dat geeft ook bij de oefeningen de doorbraak en opening bij andere mensen.
Ik mis in jou stuk het kijken naar de spanning, het kijken naar de spanning zonder oordeel. Te kijken waar deze vandaan komt.  Door hiernaar te kijken en te zien waarom hij er is en te aanvaarden kan de spanning oplossen. Hier spreek ik ook uit eigen ervaring.
Natuurlijk, dit is ook een aanpak, alleen is de vraag of het werkelijk een totale oplossing biedt, omdat er altijd wel weer nieuwe dingen komen. Ik werk met een groep psychologen die zelf ook zeggen dit is het ook niet, mensen komen jarenlang en het lost niet echt op. Ze zijn nu ook bezig met mindfullness en zoekend naar nieuwe mogelijkheden. Zo kun je ook kijken naar gevoelens en emoties. Ook die horen erbij, maar wij zijn niet die gevoelens en emoties. Ook al zeggen we dat: wij zijn verdrietig of wij zijn blij. Beter is om te zeggen er is verdriet of er is blijheid.
Dit zeg ik ook altijd, gedachten, emoties, ze zijn als wolkjes in de lucht. Zelf blijf je de blauwe hemel. Natuurlijk hoeven die niet weg. Alleen, je kijkt ernaar. Je kunt je dus afvragen waar zo'n wolk vandaan komt. Soms werkt dat goed, dat is een andere vorm van therapie, psychologisch, dus denkend. Maar als je dat bij alle wolkjes/emoties moet doen...  Het hoeft ook niet. Ik weet dat we erg geneigd zijn om weg te lopen van vervelende dingen en er liever niet naar durven kijken.
Het is dus geen weglopen want daarin lost niets op maar inzicht hebben in hoe het werkt, dat jij niet alleen de gedachten en gevoelens bent maar veel meer dan dat. Je bent veel ruimer dan dat. En dan die Ruimte blijven. En in die ruimte kan alle spanning oplossen.
Met deze gedachten aan de ene kant ontspanningsoefeningen en aan de andere kant de gedachte om naar de spanning toe te gaan en te kijken waar deze vandaan komt, was ik me aan het voorbereiden op een yogales. In deze les zou ik beoordeeld worden.  Op de dag van de les was daar nervositeit en twijfel hoe ik met deze nervositeit om zou gaan. Zou ik domweg oefeningen doen of naar de spanning gaan? Ik kon niet kiezen. Ik zat te wachten totdat iemand mij zou gaan vertellen wat ik moest doen. Nou ik kon lang wachten, want er niemand om het me voor te kauwen. Ik moest het zelf uit zoeken.
Die dag deed ik vooral de ssss-klank en de volledige ademhaling, maar diep in mijn hart vond ik dat ik naar de spanning moest kijken. Dat probeerde ik wel, maar half. Zo hinkend op twee gedachte, twijfelachtig voor welke methode ik zou gaan, voelde toch ook niet prettig. Daar komt mijn onzekerheid boven water. Helemaal open laten, heb je dat nog geprobeerd?
In de les was mijn spanning merkbaar, ik wilde vooral goed gevonden worden en wilde niet falen. Ik was te veel aan het doen, in plaats van het te laten ontstaan. Ik durfde de spanning niet te laten voor wat hij was. Maar de reflectie dat ik eigenlijk niet op mezelf vertrouw bracht me weer inzicht.
De tweede les verliep veel beter. Voor die tijd was ik minder gespannen en als er spanning was, mocht die er zijn. Je was dus jezelf-zonder spanningen en die je zag mochten er zijn. Daar gaat het nu net om. Die twee gaan samen. Dat is nu non-dualiteit. Geen scheidingen maken. Dit is goed. Ik had veel minder ademhalingsoefeningen nodig en dat voelde goed. Natuurlijk heb je dan geen of weinig oefeningen meer nodig
Wanneer er een leven is in openheid dan zijn er geen oefeningen meer nodig
Je workshops hebben me er toe aangezet anders te kijken naar spanning; en dat traject is nog niet afgerond, want ik ben nog niet de ontspannen Zelf, openheid of hoe je het wilt noemen. Voorgaand voorbeeld zat je er wel hoor. Regelmatig verwerk ik onderdelen van je oefeningen in de les en ik merk dat de mensen zeker de ademhalingsoefeningen prettig vinden. Ik heb daarnaast niet echt een voorbeeld met een confrontatie met andere personen. Hopelijk heb je wat aan mijn ervaring.
Nog een opmerking in jouw stuk over mediteren (blz 4) , daar zeg je dat mediteren vaak gericht op een object buiten jezelf. In de praktijk wordt dit te vaak gedaan, dat was mijn punt. Alhoewel het voor een bepaalde groep mensen ook wel kan werken deze wijze. Naar mijn ervaring is mediteren de aandacht naar binnen richten, naar binnen keren. Te zien wat er is, de ruimte, de stilte volgens mij wel zeker een rustmoment.  Zeker als je de hele dag door korte momenten neemt om te mediteren/ bidden/ stil te zijn is dat naar mijn gevoel, naar jezelf gaan. Precies dat is het ook. Richten naar de bron, de stilte.
En natuurlijk mogen daar allerlei dingen voorbij komen, zoals ook spanningen, emoties waar je naar kan kijken. Maar dat kan jarenlang duren, psychologen werken zo. Maar het hoeft ook niet. Waarom zou je, is de ene emotie voorbij dan komt de andere weer. Het is een inzicht, en een keuze die je maakt. Douwe Tiemersma geeft specifiek lessen aan mensen die non-dualiteit, die openheid, nog zoeken. Misschien is dat een idee voor jou?
Belangrijkste is dat je werkelijk bij jezelf blijft. Geen aangeprate ideeën volgt, ook niet van mij, omdat ik iets zeg. Ook niet van anderen. Het moet eigen ervaring zijn en die kun je alleen vanuit pure Stilte, zonder woorden, zonder iets verwezenlijken ( eigen ervaring).Tot die tijd kunnen de oefeningen met altijd het inzicht daar onmiddellijk bij, het ontspanningsproces op gang helpen. Dat je gaat ervaren wat Ruimte, wat Stilte, wat Rust voor een directe zelfervaring is. Daarna kan je niets meer doen. Enige wat je dus nog kan doen is je richten op die stilte, rust, openheid, zo intens alsof het het meest belangrijkste is wat er is.
Deelnemer 8
Een goede cursus met veel oefeningen. Oefening 4.2. Het voorbij laten drijven van de wolkjes vond ik een bijzondere oefening. Die altijd en overal toegepast kan worden.
De suggestie was: “Denk aan de blauwe hemel”,“Blijf de blauwe hemel”, “Helder”,”Blijf open als de blauwe lucht”
Ik ben de blauwe hemel, Ik ben het leven, ik ben de ontspanning, ik ben bewustzijn en dat bewustzijn wordt zich van zichzelf bewust.
Dank je wel Pia.
1 )Laatst  raakte ik in een situatie waarin de mensen rondom mij erg gespannen waren, omdat het om familieleden ging was het voor mij moeilijker om bij mijzelf te blijven. Het effect is dan onmiddellijk dat de adem verandert. Het gevolg daarvan dat ik eerder moe ben en er sterk naar verlang om weer bij mezelf te kunnen zijn.
2) Als ik wel bij mezelf ben en de ander is gespannen, dan merk ik dat het even duurt maar dat mijn houding wel invloed heeft op de anderen. In de situatie kan dan wat meer ruimte komen.
3) Als ik niet goed bij mezelf kan blijven dan ervaar ik dat ik sterk beïnvloed wordt door het gedrag van de ander en me te veel laat mee zuigen.  Gevolg een situatie die “een ik” kennelijk niet wil. Resultaat spanning.
Deelnemer 9
1) Het mooiste gevoel na de drie lessen  Onbeperkt Ontspannen is mijn enthousiasme om de oefeningen door te willen geven, in ieder geval ook aan mijn dochters en hun gelieven, die allen stressvolle banen hebben. En het opnieuw ervaren dat eenvoudige oefeningen zoveel voor je kunnen doen, vooral de oefening ruimte in het hoofd, en de blauwe hemel met af en toe ook een donkere wolk vind ik heel fijn. De golfadem ontdekte ik weer opnieuw.
2) Vorige week deden we mee met een muziekdag, georganiseerd door vrienden
in Friesland.
Er waren allerlei mensen, die verschillenden instrumenten bespeelden en de meeste mensen kenden we niet.
Mijn man Simon en ik zongen 3 liederen. Ik stond stevig met mijn voeten op de grond (in mijn midden) en was me er van bewust dat ik me zo vrij en ontspannen voelde, zelfs toen het even anders ging dan de bedoeling was. Er was ruimte
en ik voelde verbinding met alles.
2a) Iemand in mijn directe omgeving is op dit moment nogal gedeprimeerd. Soms maak ik mij zorgen, of raak ik geïrriteerd. In beide gevallen is er spierspanning, gaat mijn adem omhoog, voelt het alsof er een steen op mijn maag ligt.
Is er zwaarte.
Maar het kan ook anders:
Gisteren bv. kon ik heel goed bij mijzelf blijven en heb ik een paar oefeningen aangeboden, het midden, de golfadem, ruimte in het hoofd ervaren, de blauwe hemel en de doorademingsoefening en de vitale adem. Daarna een ontspanning.
Verder heb ik ook nog verteld over de wow ervaring.
De sfeer in de ruimte was een stuk lichter en die persoon was er echt van opgeknapt.
Mijn ervaring is ook dat als ikzelf rustig en ontspannen ben, de ander zich ook meer kan ontspannen, zonder dat ik oefeningen doe. De zwaarte lijkt wat op te lossen.
Overigens, nu ik er zoveel aandacht voor heb, merk ik wel dat er meer spanning  in mijzelf is dan ik dacht, maar bij het opmerken kan ik het vrij snel loslaten.
Deelnemer 10
1) De mooiste ervaring is voor mij om die open vloeiende beweging te voelen tijdens de lessen. Daar wordt ik gelukkig van, dat raakt me het meest.
2) Stresssituatie; Ik zat te wachten op de uitslag van bloedonderzoek. Ineen werd ik heel erg gespannen, stel je voor dat… Mijn hart bonkte in mijn keel, de ademhaling werd hoog en gespannen, alle spieren spanden zich, ik voelde me klein en opgesloten. Daar is het weer, dacht ik. Nu wordt het lichaam weer opgejaagd door angstige gedachten.
“ Zeg hartje, klop jij maar, jij doet je best. Jij maakt je klaar voor vechten of vluchten. Het is je natuur, dat gaat helemaal vanzelf, maar ik ga er even tussen uit.” Ik richtte me op de oefening van de sterrenhemel………
Ineens stond de arts voor me er ik liep opgewekt pratend met hem mee……..
2b) In de (speel)tuin die we gezamenlijk onderhouden. Twee collega vrijwilligers praten regelmatig negatief over iemand anders die we allen kennen. Hoewel ik me er buiten houd en dat ook uitleg merk ik dat ik toch wat gespannen word in de situatie, en later over de kritiek nadenk en me minder onbevangen en vrij blijk te voelen. In het contact met die persoon en ook met die twee collega’s.
Maar, ik ben er snel uitgekomen. Gewoon teruggegaan naar de eerste ochtend dat ik daar binnenkwam, als een blij kind dat wat nieuws ging ondernemen, in die hele mooie tuin. Samen met andere mensen, ook vrijwilligers, heel vrij-willig.
Ik ervaar heel bewust dat als ik Zelf echt licht en blij ben, ik spontaan juich over alles wat mooi is in die tuin: hier en nu, het is mooi in deze tuin.
De speelse sfeer die er ook vaak is wordt er door verstrekt en geactiveerd op momenten dat de zwaarte van de tegenstellingen – die ik zeker niet ontken- te drukkend blijkt te zijn. Conclusie;
Mijn bijdrage aan de speel-leertuin kan alleen mijn eigen aarde-werk zijn
Geworteld in de aarde
Bloei ik op aarde
Ben ik me-zelf