Korte reactie op de ontspanningsles van Pia de Blok op 13 mei 2006


Hoewel ik moeite had om mezelf als puber voor te stellen, bedacht ik dat alles NU is en het dus gewoon moest gaan met zoals ik NU ben.
Was het de ervaring die ik al had opgedaan bij Pia met een zelfde soort sessie en met de sessie met groep 8 op mijn basisschool, waarin ook veel van de oefeningen voorkwamen, ik weet het niet, maar ik voelde me heel gauw heel erg ontspannen. Misschien was het ook de energie die in de ruimte was. De energie van de aanwezige personen.
In ieder geval had ik moeite om bijvoorbeeld nog een stress situatie goed te voelen. Ik weet er wel een, maar het gevoel erbij kwam niet goed meer door na die heerlijke ontspanning.
Wat ik wel ervoer was dat programmeringen heel storend kunnen werken. Misschien is het inderdaad nodig om jongeren te helpen met ideeën, maar geef ze eerst de tijd om ze zelf te laten denken. Ze krijgen alles altijd al voorgekauwd op school, tv, etc. Het is tenslotte belangrijk dat ze zelf leren voelen, denken, keuzes maken. Maar ze zijn het ontwend en moeten dus even de tijd krijgen om weer te voelen, zelf te denken over zichzelf, etc.
Ben er met eigen ervaringen ook nog niet uit of je bij de ademhaling sessie eerst duidelijk van tevoren moet zeggen wat de ander moet gaan doen, zodat het ook zo gebeurt of dat je het al doende bij spreekt. Dan kom je wel eens in de knoop met de uitvoering ervan. Bijvoorbeeld : nu ademen we in…… bij mij ging dat korter als dat de volgende opdracht kwam en dan had ik al tussendoor geademd.
Ik vind dat moeilijk om inderdaad de juiste weg hierin te vinden. Misschien eerst zelf voordoen en dan doen ze het na ?? Ik weet niet wat het beste werkt.
Wat inderdaad van allergrootst belang is, is dat degenen die de ontspanningsles geeft zelf ontspannen is. Dat is ook bij het lesgeven op school. Hoe kom je als leerkracht de klas binnen. Met wat voor gevoel loop jij, kijk jij, ben je afgesloten of open, zie je werkelijk je leerlingen. Ben je goed voorbereid op je les of zie je wel wat er van komt.
Rust en vreugde in jezelf voordat je begint is een vereiste.
Dat zei Douwe heel erg goed en daarmee raakte hij de kern aan van de ontspanningsles.
Veel succes !
Sibylle Eijs

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

  • Openingen naar Openheid

    In dit boek zijn ruim 120 korte teksten verzameld die openingen bieden naar die openheid. Deze blijkt uiterst eenvoudig te zijn. De teksten zijn stukjes van leergesprekken, bedoeld als stimuli om de aandacht te richten op openheid, iets daarvan te laten zien en zo de realisatie van openheid een grotere kans te geven. Ze vormen samen de essentie van het onderricht in non-dualiteit.

  • Meditatieboekje

    Korte teksten die je meenemen naar openheid

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod