6 - Literatuur over zelfmoord

Bram Hulzebos, Een te dunne huid, Contact, Amsterdam 2003, 173 p.
* Hulzebos gaat de laatste jaren van zijn vader na, die zelfmoord pleegde. Hij sprak met allerlei hulpverleners, maar niemand had zijn vader kunnen helpen.

Vellan Colcher, Hun weg liep dood, Callenbach, Baarn 1996, 109 p.
* Verhalen van mensen die geconfronteerd werden met psychiatrische stoornis en zelfdoding door hun kinderen of familieleden, vooral over hun gevoelens

Bram Bakker & Bram Hulzebos, Loden last, het taboe op zelfmoord, Contact, Amsterdam 2004, 144 p.
* De schrijvers interviewden familie en vrienden van zelfmoordenaars en reconstrueerden de omstandigheden waaronder mensen machteloos toezien hoe het leven van een dierbare een treurige wending neemt. Alle achterblijvers voelden zich buitengesloten op het moment dat hun familielid of vriend in aanraking kwam met professionele hulpverlening. Op deze hulpverlening komt dan ook veel kritiek.

H. Drion, Het zelfgewilde einde van oude mensen, Balans, Amsterdam 2001 (1992), 141 p.
* In dit boek is als eerste het essay van Drion opgenomen dat in de NRC in 1991 verscheen, waarin hij pleit voor de mogelijkheid zelf een einde aan het leven te maken. Verder staan er veel reacties in op dit essay.

D. van Tol, De dood als keuze. Psychologische beschouwingen over zelfmoord en euthanasie verhelderd met voorbeelden uit de letterkunde, Boom, Meppel 1977, 176 p.
* Dit boek geeft een uitgebreid historisch overzicht van de meningen die men had over zelfmoord, een bespreking van de psychische dynamiek van de zelfdoding, en van euthanasie.

Kay Redfield Jamison, De nacht is nabij. Een beter begrip van zelfmoord, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2001 (1999), 390 p.
* Een uitstekend boek met een afwisseling van wetenschappelijke gegevens (psychologie, biologie, preventie) en indringende verhalen van gevallen van zelfmoord.
Zie de samenvatting

Jeroen Brouwers, De laatste deur, Arbeiderspers, Amsterdam 1983
* Essays over de zelfmoord van Nederlandstalige literaire auteurs.

C.S. Kruijt, Statistisch-sociologische verkenningen, Van Gorcum, Assen 1960, 482 p.
* In dit sociologische boek probeert de auteur vanuit statistische gegevens te achterhalen welke maatschappelijke factoren de zelfmoordfrequentie beïnvloeden. Het gaat dan vooral om de variatie in tijd, plaats en sociale categorie. Het blijkt o.a. dat het zelfmoordcijfer relatief hoog ligt in tijden van grote veranderingen (maatschappelijk en individueel) en bij een laagconjunctuur. Tijdens een oorlog blijken er relatief weinig zelfmoorden voor te komen.

Koenraad Matthijs, Zelfmoord en zelfmoordpoging. Deel 1 Gedragskeuze van en typologering binnen suïcidaal gedrag, proefschrift, Kath. Universiteit Leuven 1983, 318 p.
* Dit is een sociologische studie naar suïcidaal gedrag naar de verschillen in het gedrag tussen zelfmoord en zelfmoordpoging en tussen zelfmoordpoging en niet-suïcidaal crisisgedrag. Ook is er een onderzoek naar de interne differentiatie binnen onderzochte groepen van de zelfmoorden en zelfmoordpogingen. Ter inleiding wordt een overzicht gegeven van de sociologische, psychiatrische en psychologische literatuur.

Robert Campbell & Diane Collinson, Ending lives, Basil Blackwell, New York 1988, 203 p.
* The nature, the historical debate, the philosophy (Schopenhauer, Camus, existentialism) and morality of suicide; the problem of euthanasia.