Verslag bijeenkomst 16 mei 2008: Oefeningen Pia

Voor de pauze doet Pia met ons een aantal oefeningen die ze ook met groepen jongeren doet.
Uit de schriftelijke toelichting die ze erbij heeft verstrekt:

“ De oefeningen worden gedaan zoals je voor je lichaam zorgt. Zoals je het ook rust geeft als het oververmoeid is. Ze zijn uiteindelijk ook steeds gericht op rust, stilte, niet-iets. Wanneer je de spanning in je lichaam – spieren, adem, mentaal – laat ontspannen, wat blijft er dan over? Jezelf-zijn zonder spanning. Openheid. Vrede. Rust. Het is Goed. En pas dan kun je de ander daarin ‘meenemen”.

Na de pauze sluit Douwe aan bij de oefeningen van Pia. Vervolgens geeft hij suggesties over de voortgang van onze werkgroep. We sluiten af met afspraken voor de volgende bijeenkomst in september.

Douwe:

Pia heeft het op deze manier uitgewerkt. Dat is dus in het kader van jongeren, ontspanning en inzicht. Het is dus niet alleen ontspanning, het is ook inzicht. Er wordt steeds gevraagd: wat ervaar je? Zie wat de verschijnselen zijn. Hoe zit dat wanneer je verschillende gedachten die je hebt vergelijkt, enzovoort. Zo krijg je inzicht in de aard van je eigen geest, inzicht in spanning – ontspanning, enzovoorts. Dat inzicht blijft dus erg belangrijk, naast die ontspanning. Dat inzicht kan verder gaan, zodat er ook een verdere diepgaande ontspanning mogelijk is waarbij de zaken zo door elkaar gaan lopen dat je van non-dualiteit kunt spreken. Zo is het dus ook direct: jongeren en non-dualiteit. Dat benoemen is wel erg belangrijk; wanneer de ontspanning verder doorgaat, gaan de grenzen werkelijk verdwijnen, het is ook heel prettig; het geeft ook een heel goed gevoel, er komt meer eenheid. Op dat terrein zijn er natuurlijk allerlei oefeningen te doen. Bijvoorbeeld; eerst tweeheid ervaren en wat betekent het dan wanneer je dichter bij elkaar komt en positieve gevoelens voor elkaar krijgt? Veel van deze oefeningen kunnen in een iets verder uitgewerkte, verdiepte vorm nog duidelijker die non-dualiteit laten ervaren. Die diepte zal er wel moeten zijn. Anders is het even een oppervlakkig techniekje en er verandert verder weinig. Degenen die yoga-les geven weten dat. Mensen voelen zich heerlijk ontspannen; ze zijn buiten en het is weg. Het zal verder door moeten werken zodat mensen besef krijgen van de open ruimte waar ze altijd in leven.

In september beginnen we dus een cursus non-dualiteit in de praktijk. Daarin zal die non-dualiteit nog meer centraal staan. In de verschillende projectgroepen is het langzamerhand steeds meer naar voren gekomen: we zijn bezig geweest met het onder woorden brengen van de eigen ervaring, we hebben gesproken over elkaars ervaringen – in deze groep in relatie tot het werken in de GGZ. Het zou mooi zijn wanneer we nu iets verder kunnen gaan in de richting van het laten ervaren bij anderen van wat bij onszelf aanwezig is aan inzicht, aan ervaring, aan kennis.

Het idee is nu dat er binnen de projectgroepen een zekere opleiding komt. Dat is vooral gericht op degenen die werken op een bepaald terrein, hier dus mensen die werkzaam zijn in de GGZ. Het hoeft dan ook niet een heel uitgebreide opleiding te zijn, het is een soort bijscholing. Het gaat er daarbij om dat mensen iets verder ervaren van non-dualiteit en dat zij daarbij oefeningen aangereikt krijgen die ze kunnen toepassen in hun eigen praktijk. Dat eerste blijft het belangrijkste; dat je zelf heel duidelijk die ongescheidenheid ervaart. Eerst zal het zelf ervaren moeten worden wil je het kunnen doorgeven, willen die oefeningen ook werkelijk werken bij anderen. Je kunt dit niet op een mechanische manier doen. Ook bij de cursus in de herfst zal het vooral gaan om de eigen ervaring en praktische oefening. Het zal wel toegespitst moeten worden op het eigen terrein. Elke opleiding bestaat dan uit twee delen. Eerst het algemene deel; non-dualiteit in de praktijk, ten tweede; de toepassing op het eigen terrein.

Je krijgt verschillende niveaus die je duidelijk moet onderscheiden. Allereerst gaat het natuurlijk om degenen die terecht zijn gekomen als cliënt in de GGZ. Dat is één niveau. Dan heb je de begeleiders, de therapeuten. De bedoeling is dat die in eerste instantie lessen volgen bij de mensen die hier zijn opgeleid. Als we het hebben over een opleiding dan gaat het om die tweede groep. Het gaat dan dus om bijscholing van therapeuten. Waar we hier dus nu mee bezig zijn dat is eerst; zelf die algemene cursus volgen. Ten tweede: trainen van trainers. Die kunnen het dan weer doorgeven.

In de praktijk zal het dan zo gaan dat bijeenkomsten van deze werkgroep er eerst op gericht zijn om materiaal te verzamelen, daar over te praten en zo stappen te zetten naar het toegepaste deel van de opleiding. Het zal ook wel een beetje door elkaar lopen, want er zullen ook wel trainers zijn die het direct al kunnen toepassen en doorgeven aan wie dan ook. Hoe dat verder loopt laten we helemaal open. Het is mooi dat deze ontwikkeling er is. Iedereen hier is voor zichzelf bezig op de spirituele weg. Wanneer er een zekere helderheid is krijg je dan eigenlijk vanzelf dat het ook door kan stromen naar anderen toe. Dat het zich manifesteert op een specifiek terrein is uitstekend. Daar zijn dan ook specifieke oefeningen voor te doen. Elk terrein heeft zijn specifieke eigenschappen.

Er is al heel veel materiaal; materiaal van de symposia die er geweest zijn, het boekje psychotherapie en non-dualiteit, er is heel veel materiaal verzameld op de website, er is heel veel materiaal over de situatie van hedendaagse jongeren. Het is heel goed om hier heel concreet mee bezig te zijn. Het zou goed zijn voor de volgende keer, wanneer we weer een bijeenkomst hebben in september, dat iedereen hier al eens over gaat nadenken. Vanuit je inzicht en ervaring: hoe zou zo’n opleidingscursus er dan uit kunnen zien? Welke elementen zouden daarin kunnen zitten? Wat zijn dingen die je belangrijk vindt, dingen die ook voor een ander belangrijk zouden kunnen zijn? Het zou goed zijn als iedereen hier deze zomer mee aan de slag gaat: materiaal bij elkaar halen, ideeën opschrijven. Als Paul dat dan allemaal binnen krijgt, kan hij het weer doorsturen. Dan zijn we weer een stap verder. Paul en ik zouden dat materiaal voor de volgende bijeenkomst dan wat kunnen structureren, zodat we duidelijke punten hebben.

Het blijft allemaal open, maar het is toch ook goed om een bepaalde structuur te hebben. Anders blijft het allemaal los zand. Ik denk dat de tijd langzamerhand rijp is. In de diverse werkgroepen zijn er we er naar toe gegroeid: hoe zou dat wat we zelf ervaren hebben, verder kunnen doorwerken in de praktijk van ons werk.

Er komen dus verschillende opleidingen; jongeren, management en GGZ. Daarin zit een algemeen deel, dat geldt voor alle drie. Daarbij hoort ook de cursus non-dualiteit in de praktijk die in september begint. Er zit een specifiek deel in dat gericht is op het specifieke werkterrein.

Het te verzamelen materiaal kan dus van de website komen, uit boeken, het kunnen oefeningen zijn, er zijn mensen bezig met de oefeningen van Douglas Harding; daar zit ook veel mooi materiaal. Je kunt ook al denken in de richting van een cursusboek; welke stukken tekst zouden daarin kunnen komen? We hebben teksten van de oefeningen van Pia. Er zijn boeken van Hans Knibbe’s zijnsorientatie. In vaktijdschriften is ook af en toe wel eens iets te vinden. In het boeddhisme is natuurlijk ook veel te vinden, bijvoorbeeld over mindfulness. Je kunt eigen ervaringen opschrijven, iets wat je hebt meegemaakt. Probeer zo concreet mogelijk te zijn. We zullen door een hele rijstebrijberg heen gaan en uiteindelijk is het weer heel simpel.
Voor de volgende keer hebben we dus hopelijk wat materiaal en ideeën voor verdere stappen.



Verslag (hier en daar samengevat): Willem