Acceptatie zonder onderwerping

een interview


Ik heb mijn man wat teksten laten lezen van de website en heb hem gevraagd wat hij hierop te zeggen had. Hij is al 33 jaar werkzaam in hetzelfde (grote) bedrijf en ik zie hoe hij altijd positief in dat werkleven staat. Dus ik ben eigenlijk wel benieuwd wat hij vanuit zijn lange ervaring over open blijven in werksituaties zou kunnen zeggen. Hij is begonnen als elektrotechnicus en is momenteel asset-manager voor zes elektriciteitcentrales. Daarvoor is hij technisch en financieel verantwoordelijk. Hij heeft van alles in dat bedrijf meegemaakt, onder andere vijf reorganisaties.

Nadat hij de stukken in de rubriek 'Werk, management en non-dualiteit' gelezen had was zijn eerste reactie: Het gaat om het loslaten van alle situaties.

Lukt dat? Soms wel en soms niet, zoals het daar beschreven staat.

Wanneer lukt het wel? En wanneer niet? Het gaat om algehele acceptatie: van wat is en van wat niet is. Kun je dat niet, dan moet je een andere werkomgeving opzoeken. Maar: verwar acceptatie niet met onderwerping!

Maar je kunt toch ook niet constant van werk veranderen? Een bedrijf maakt afspraken met zijn werknemers. Het halen van resultaten staat gelijk met werkzekerheid. Zoals het bedrijf het wenst zo handelen de werknemers, anders functioneert het niet: het leidt tot ontslag, of geen bonus halen en het bedrijf gaat failliet.

Wat kan een bedrijf doen zodat er tevredenheid heerst? Als een bedrijf de juiste persoon op de juiste plaats inzet dan loopt het proces goed.

En als je het slecht naar je zin hebt? Dan moet je niet in die cirkel van die slechte werksfeer blijven hangen.

Had jij het altijd naar je zin? Nee. Niet altijd.

En toch ben je niet veranderd van baan. Ik heb me aangepast aan de omstandigheden die altijd veranderlijk zijn. De omstandigheden zijn dan zo en daar moet je je weer prettig bij gaan voelen. Ook de acceptatie dat het zo is. Anders blijf je je hele leven strijden en dat heeft geen zin.

Als iemand handelingen verricht die niet in het belang van het bedrijf zijn, door domheid of betweterigheid wat doe je dan? Dan wordt die man terecht gewezen dat die handelingen niet acceptabel zijn. Ik heb nu een nieuwe directeur waar ik het niet altijd mee eens ben: nieuwe bezems… Ik accepteer dat hij zo is, maar ik heb ook gewoon mijn vrije meningsuiting. Ik zal zijn werkwijze aanvaarden.

Een beoordelingsgesprek dat niet aan jouw verwachtingen voldoet? Je kunt wel denken ' je kan me wat met je beoordelingsgesprek', maar ik ken praktijkgevallen van mensen van 49 jaar die zijn ontslagen en niet meer aan de bak komen. Gewoon functioneren in dat wat er van je verwacht wordt en als dat niet goed gaat dan moet je daar wat aan doen.

Wat is voor jou het ideale team en wat zie je in de praktijk?
[Hij lacht voluit.] Dat is het team waarbij synergie ontstaat tussen alle teamleden waarbij het resultaat van het team groter is dan het resultaat van alle individuen afzonderlijk. En dat werkt als je een goeie teamleider hebt. Een belangrijke voorwaarde (een van de vele) is, dat je teamleden in hun waarde laat.


Anoniem