34 - De Levensbron is eeuwig

Eeuwig is het tegenovergestelde van tijd.
Meestal verstaan we onder eeuwig een eindeloze tijdsduur. Iets wat zo lang duurt
dat we er ons geen voorstelling meer van kunnen maken. Als gedacht wordt aan
de levensduur van de aarde en er gesproken wordt over miljarden jaren dan gaat
dat ons bevattingsvermogen ver te boven, maar het is en blijft een afgemeten
tijdsduur.

Eeuwig heeft niets met tijd te maken. Om de eeuwigheid te kunnen ervaren moet
er uit de tijd worden gestapt. Het is niet mogelijk om dat met een voor op gezette bedoeling en met behulp van de wil te doen. Zo van ‘nu ga ik uit de tijd stappen’ Alles wat de persoon zich voor kan stellen is gebonden aan de tijd. De hele persoon bestaat bij de gratie van tijd (en ruimte). Zonder tijd, dus in de eeuwigheid, kan er geen persoon bestaan

Dat volledig tot je door laten dringen, dat de persoon een product is van tijd en ruimte, daar naar kijken met een grote openheid, verwondering en intensiteit, laat de grenzen van
de persoon in eerste instantie minder scherp worden en op de duur geheel vervagen.
Geen verleden meer, geen toekomst, alleen maar het nabije ogenblik ‘nu’.
Een nu zonder afmetingen. Ongrijpbaar maar ongelooflijk echt.
Zonder ingrijpen van de persoon, blijft nu altijd nu.

Dat verblijven in het nu is het ‘ervaren’ van de eeuwigheid. Eigenlijk is het woord ervaren hier niet op zijn plaats, want dan maken we er weer een ervaring van en weg is de eeuwigheid.
Er helemaal van afblijven, niet pakken, maar er in oplossen: dat is de eeuwigheid worden.

Wim Veelenturf


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • Naar de Openheid

    De teksten in dit boek zijn geschreven op basis van gesprekken gehouden te Gouda, aangevuld met enkele gedichten en korte teksten met illustratie. 
    Als uitgangspunt dienen steeds bekende gegevens en situaties, waarin verwijzingen zitten naar dat wat niet te beschrijven is, maar dat hier Openheid wordt genoemd.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod