6 - oktober 2003 Blue Sky

In deze aflevering van de Blue Sky zijn vooral aankondigingen opgenomen. Daarnaast zijn er twee andere bijdragen. Van Robert Linschoten kregen we een reisverslag van een bezoek aan de Ashram van Ramana in India en van Martijn een gedichtje. Deze bijdragen hebben ze ons overigens op ons verzoek gegeven. Op dit moment is er kennelijk vooral de behoefte om via dit medium praktische zaken te regelen. Toch handig dat we daarvoor de Blue Sky hebben! En als iemand iets heeft dat voor de anderen interessant is om te lezen, blijft er de mogelijkheid dat in de Blue Sky te publiceren.

Odile en Patricia

*

Gedichtje

Dit gedichtje is een aantal jaar geleden, lang voor hij met Advaita bekend was, door Martijn gebruikt voor een opdracht tijdens zijn studie.

Als je gaat denken dan wordt alles zo belangrijk.

Dan wordt je kleine “ik” zo ontiegelijk omvangrijk.

Als je niet ophoudt met dat in je zelf te spitten,

Lig je te piekeren als de and’ren lekker pitten.

Toon Hermans

*

Activiteiten Vrij dansen en Vrij tekenen

Gezien de geringe belangstelling voor het Vrij dansen en Vrij tekenen waarover we in de vorige Blue Sky hebben bericht, zal er voorlopig geen vervolg zijn op deze activiteiten.

Het is duidelijk dat de meeste kringleden toch op de essentie zijn gericht en ook verheugend dat ze zich daar volop voor inzetten.

Odile en Harry

*

Gevlogen Vlinder

De gebundelde e-mail wisseling van Pia met Douwe, getiteld Gevlogen Vlinder, is nu in de bibliotheek aanwezig en kan door iedereen geleend worden. Hoewel veel mensen het boek al hebben gelezen, is het misschien voor anderen die dat nog niet hebben gedaan interessant om te weten dat het er is.

*

India opnieuw bezocht

Uit een reisverhaal van Robert Linschoten, jan 1998

……..

In het kleine stadje aan de voet van de heilige berg Arunachala, waar Sri Ramana Maharishi besloot te blijven mediteren, stopte de riksha en de bestuurder pakte mijn bagage onder het uitroepen van: “Ashram”.

Op zijn 15e levensjaar had de Brahmaan Ramana (een goede leerling op school) een ingrijpende ervaring, terwijl hij zijn huiswerk zat te doen in zijn huis in Mathurai (Zuid-India). Hij zag zichzelf plotseling als dood op de grond liggen en ervoer het als een sterven. De ervaring had enorme gevolgen. Jaren later heeft hij het beschreven. Hij sprak en at niet meer en bleef in diepe meditatie op zijn kamer. Na een week merkte een broer op dat als hij als een kluizenaar leefde, hij beter naar een Ashram kon gaan. Dat nam hij ter harte, hij pakte een aantal rupi’s van zijn ouders en vertrok.

Door een verkeerde trein moest hij ver lopen. Hij wilde naar de heilige ARUNACHALA berg, gekleed in uitsluitend een lendendoek. Werd soms gevoed door Brahmanen die hem ook als zodanig herkenden. Na geruime tijd kwam hij bij de heilige berg, beklom deze en trok zich terug in een grot. Hij verwaarloosde zich, vroeg niets, ongedierte bekroop hem, hij kwam onder de zweren te zitten. Spoedig werd hij als een heilige gezien en men bracht hem water en voedsel, soms werd hij gereinigd. Hij verbleef 6 jaar in diepe meditatie op deze plek.

Toen kwam zijn moeder, die hem tenslotte gevonden had. Zij wilde hem mee terug naar huis nemen, maar hij reageerde niet. Een andere sadhu die naast hem was gaan zitten, sprak hem vermanend aan en zei dat hij ondanks alles zijn moeder wel moest antwoorden. Hij deed dat en zei haar zo ongeveer: je bent mijn moeder niet meer, ik ga niet mee terug en laat me met rust. Na deze periode ontstond langzaam de Ashram aan de voet van de berg.

Thans is het een grote, schone, goed georganiseerde, vriendelijke, tolerante plaats met een grote mate van devotie. In een grote zaal waar hij vroeger blijkbaar satsang gaf, is een standbeeld van hem op ware grootte, zittend in de voor hem typische houding. Enkele meters voor dit beeld, is zijn Samadhi. Dit doet aan als een altaar, er zijn priesters die daar voortdurend mantrams zingen. Een groot deel van de dag wordt er ook in de zaal door oudere mannen en vrouwen gezongen, een soort ‘Hindu-Gregoriaans’. Ik geraakte erdoor in een verinnerlijkte stemming en kon uren lang zitten. Zelden heb ik mij zo rustig, meditatief en vervuld gevoeld. Waarom zou ik hier niet altijd blijven. Het va-et-vient van mensen in ernstige devotie neemt mij mee naar een kostbaar niveau. Alle wensen om te presteren verdwijnen. Ik voel Shiva: puur gevoel zonder aspiraties. Geen vragen of problemen.

Eenvoud. Woorden voldoen niet. Volkomen acceptatie. Verscheidenheid van stille mensen die allen een zijn. (Ik) loop met hen om het altaar waar de as van Sri Ramana in een stupa-achtige urn ligt.

Smeer as op mijn voorhoofd zoals Hindu’s doen en het doet me wat. Later ligt mijn lichaam languit op de grond, het hoofd in de richting van de Samadhi. Het denkertje en tobbertje is even weg. Voelt sereen, dankbaar, klein, ondeftig, wel rijk. Kleine kinderen buigen voor de urn. Dit is het doelloze doel. Hier is God en Buddha en Shiva en Chenrezig en Osho.

Ik besta niet, maar voldoe wel aan mijn verplichtingen.

Tijd is een mythe, maar afspraken blijven bestaan.

De wereld is niet reëel, wel de moeite waard om te bereizen.

‘s Avonds als de gezangen ten einde zijn, word ik uitgenodigd om mee te eten, op de grond, met een banaanboomblad voor me. Omdat ik nog geen week in India ben, durf ik het gezondheidsrisico niet te nemen. Enkele dagen later bedenk ik me: het is hier een Ashram van een grote Avatar, er kan mij eigenlijk niets gebeuren. Ik eet mee en geniet er van en blijf gezond.

Twee malen beklom ik ‘s morgens vroeg (voordat het warm is) de Arunachala. In India is het de gewoonte om rommel en vuil overal neer te gooien, maar omdat deze berg heilig is, durft niemand dat te doen, waardoor dit de schoonste plek is van India. De grot waar Sri Ramana zo lang heeft gezeten is van een opvallende schoonheid en rust en stilte. Ik geraakte in een contemplatieve toestand, wel fijn, maar toen ik wat wilde eten en dat uit mijn rugzak haalde, werd ik verrast door een aap die alles snel uit mijn handen en zelfs uit de rugzak graaide. Hij respecteerde daarbij de stilte wel.

De Ashram is opvallend sociaal: ‘s morgens om 11 uur rijdt een wagen met een enorme pan voedsel (zoiets als vegetable fried rice) naar het voorerf en schenkt alle armen uit een lange rij, een pannetje voedsel. Dit gebeurt reeds vele jaren.

Men kan in de Ashram verblijven op eenvoudige kamertjes of een zaal, gratis of voor een donatie; wel 2 maanden tevoren reserveren: fax 91-4175-22491 of E-mail: alagamma@md2.vsnl.net.in

……

*

FEESTELIJK SAMEN ZIJN

Het kan leuk zijn om elkaar te zien en te genieten van elkaars gezelschap, om te luisteren naar muziek of te dansen of met elkaar mediteren of wat dan ook….

Wie daar zin in heeft is hierbij uitgenodigd in mijn huis in Gouda op dinsdag 30 december 2003 na de retraite dag, na 16.30 uur.

Er is eten en drinken aanwezig.

Graag van tevoren opgeven (voor 20 december) in verband met het eten en drinken.

Het liefst per e-mail; bbr@ kabelfoon.nl

Maar het kan ook telefonisch 0182 373427

Tot dan!

Met hartelijke groet,

Odile

*

Soepkommen

Wie heeft er ongeveer 15 soepkommen voor het Advaitacentrum? Dit verzoek bereikte ons van Agnes die op de pranayamacursus wel voor soep wil zorgen, kommen om die in te doen zijn dan onontbeerlijk. Lepels zouden trouwens ook handig zijn!

Een punt van belang is dat de kommen goed te stapelen zijn (zoals bijvoorbeeld Chinese rijstkommen) en dus weinig ruimte innemen.

*

Mobiele telefoon

Wie belangstelling heeft voor een goedkoop mobieltje, kan contact met mij opnemen: Odile de Westphalen, bbr@kabelfoon.nl of telefonisch 0182-373427

Ik heb een nieuwe telefoon gekocht omdat ik mijn oude mobiel kwijt was. Later heb ik hem weer teruggevonden.

Het gaat om een gloednieuwe mobiel, merk Orange ready, Philips Fisio 120 met 1 jaar garantie.

Hij heeft: stand-by scherm, alarmklok, trilfunctie, SMS bericht, gesprek doorschakelen zonder nummervoorbehoud, ook naar voice mail, voice mail, vergrendeling toetsenbord, roaming, thuiszone, enz..

Prijs was 59, - euro’s, nu voor EUR 50,00!

*

In de ‘Blue Sky’ krijgen aankondigingen, uitingen van mensen uit de Advaita Kring, oproepen en mooie stukjes tekst een plaats. Inzendingen sturen naar Odile(bbr@kabelfoon.nl) en Patricia(f.y.zeilstra@planet.nl), verandering van e-mail adres aan Pia(piamariaaria@planet.nl).

Niet iedereen van de Kring leest de ‘Blue Sky’, dus algemene zaken die de kring aangaan dienen aan Douwe te worden gemeld.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Openingen naar Openheid

    In dit boek zijn ruim 120 korte teksten verzameld die openingen bieden naar die openheid. Deze blijkt uiterst eenvoudig te zijn. De teksten zijn stukjes van leergesprekken, bedoeld als stimuli om de aandacht te richten op openheid, iets daarvan te laten zien en zo de realisatie van openheid een grotere kans te geven. Ze vormen samen de essentie van het onderricht in non-dualiteit.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • Stiltewandelingen naar eenheid

    Wandelen in stilte is terugkeren tot de rust die in de drukte van het leven vaak wordt gemist. Veel mensen zoeken die rust en vinden die in de natuur.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod