7 - december 2003 Blue Sky


In deze aflevering van de Blue Sky geen praktische zaken maar gedichten en stukken die zijn geschreven of gevonden als een reactie op de twee laatste Kringbijeenkomsten. Wellicht is het óók een mooie functie van de Blue Sky, dat we reacties kunnen uitwisselen als we daar behoefte aan hebben.

Een aantal inzendingen gaat over het omgaan met elkaar en de Liefde die daarin tot uitdrukking komt.

Het stuk van Pia, Omgaan met Elkaar is geschreven als een column voor het tijdschrift Ayurveda Actueel. Odile vond een mooi stuk over liefde in een van de gebundelde tijdschriften die we in de bibliotheek hebben. Verder ontvingen we een gedicht van Harry, dat in feite, zo luidde zijn mondelinge toelichting, geschreven was door ‘iets anders’. De Open Brief die Pia ons mailde na de laatste Kringavond was al een tijdje geleden geschreven, maar sloot goed aan bij wat die avond besproken is. Tenslotte is er een hartmeditatie van Odile, zodat we na al deze inspiratie ook praktisch kunnen oefenen.

En dan nogmaals de uitnodiging van Odile, om na de retraitedag het samenzijn in praktijk te brengen.

We openen met een gedicht, dat ons meteen op de essentie afstemt. Zonder naam, niet geschreven door een persoon, maar door het BewustZijn.

*

ALLEEN HET PRIMAIRE LICHT SCHIJNT

Dat is alles

Dat is het enige

Daarin komt alles vanzelf tot rust

‘Ik moet stil worden’, wat is dat voor gebazel?

ALLEEN HET PRIMAIRE LICHT SCHIJNT

Er is geen ik

Er zijn geen grenzen

Dit licht is overal

Dit licht is al

ALLEEN DIT LICHT

*

DE LIEFDE

Er zijn maar twee wonderlijke krachten die waardig zijn begeerd te worden. ‘Infinite Love, Infinite Patience’ zei Swami Prajnanpad..(….)

Oneindig zoals het blauwe van de hemel, niet relatief maar absoluut. Iedere ware Lering leidt daar naartoe. De overwinning en de triomf van deze Liefde is de ultieme stap, die men Kennis of Wijsheid –Prajna – noemt.

[….]

Door volledig het anders-zijn te aanvaarden, te aanvaarden dat de ‘andere’ ‘ik’ niet is, zal ik de Eenheid ontdekken. Dan realiseer ik dat ik wel de ‘andere’ ben. Het Atma is uniek, maar de vorm is altijd verschillend. Twee vormen zijn nooit identiek. Als ik die verschillen tot in het uiterste aanvaard, als ik de ander het totale recht geef anders te zijn dan ikzelf, dan zie ik de ‘andere’ zoals hij werkelijk is en niet meer zoals ik zou willen dat hij was.

Het is morgengloren van de echte Liefde.

Ik kom in werkelijke relatie met de ander als ‘verschijnsel’ in de relatieve wereld. Hoe meer ik de wezens, de dingen, de omstandigheden, toelaat te zijn wat ze zijn, hoe minder emoties ik gewaar word. Dus, hoe meer contact ik heb in waarachtige relatie met de ander, hoe minder emotie. Het is deze echte dualiteit waaruit de emoties geleidelijk verdwijnen, die me leidt naar mijn werkelijke identiteit, naar “ik BEN”, naar het Zuivere Bewustzijn, en niet langer naar dit verdriet hier, of deze blijdschap daar.

De echte identiteit is gevonden en ik herken de echte identiteit van de ander. Ik herken dat achter deze fysieke verouderende vorm, deze emotionele veranderlijke vorm, deze fluctuerende mentale vorm, ‘hij’ ook een uitdrukking is van de Enige Energie, van de Shakti, een uitdrukking van het Unieke Bewustzijn, ‘hij’ ook een expressie is van Atma. Fundamenteel en essentieel is ’hij’ geen ‘ander’ dan ‘ik’. Hij is de waarachtige Liefde.

Al is die andere misschien nog geïdentificeerd aan zijn ego, dus aan zijn emoties, aan zijn denken; al herkent hij zich niet in zijn Vrijheid en zijn Volheid; al voelt hij zichzelf een begrensde mens vol conflicten, ikzelf zie hem als Atma, de Boeddha-natuur bezittend en zijnd. De ander ziet zich misschien nog als een man, een vrouw, een zwakke, een ongelukkige; ikzelf zie hem reeds in zijn waarachtige Identiteit, ’t is te zeggen: zuiver Wezen, zuiver Bewustzijn, zuivere Zaligheid.

Dit is de verwerkelijking van de opperste identiteit: er is geen ‘anders-zijn’ meer. Er is dus naast de wegen van meditatie, van innerlijke stilte, van inkeer, een weg van relatie met de andere, van uitzuivering van die relatie met de andere tot de Volmaakte Liefde bereikt is. Begrijp goed: de ‘andere’ betekent niet alleen menselijke wezens, maar ook alle ‘dingen’, ook deze die mij tegenstaan.

Als je denken sterft, kun je eindelijk liefhebben. De toestand van Zaligheid is niets anders dan de toestand van onvergankelijke Liefde voor alles en allen.

Gevonden in het tijdschrift Yoga en Advaita, december 1979

Uit « A la recherche du Soi », Arnaud Desjardins

Vertaald door Françoise Anteunissen

*

Het Bewuste Zijn in de dagelijkse realiteit

Omgaan met anderen

Omgaan, het woord zegt het al: om-gaan. Gewoonlijk gaan we niet altijd samen met de ander, zien we de ander als ‘die andere’. We gaan er om (heen). Wel is het zo dat we van de ander altijd alle begrip en liefde verwachten, maar geven we die zelf altijd?

Vanuit onze persoonlijke beperkingen en spanningen, met vooroordelen verweven, wordt er gereageerd op de ander. Dit komt niet altijd even liefdevol over.

Vanuit de Advaita Vedanta filosofie wordt dit als volgt gezien.

Wie is die ander? Wie ben ik?

Onze oorsprong is dat er niets anders gebeurd is dan het schijnbare ontstaan van een bewustzijnsstandpunt in en tegenover het waargenomene (energie).

Elk mens is in wezen ‘ananda’ dat wil zeggen ‘geluk zijn’, of gelukzaligheid.

Om een voorbeeld te noemen: Shiva en Shakti, ze smelten samen in liefde, dat is de mens in het begin van zijn leven. Zonder nog enige verdere eigenschap. Inzien dat de mens (de ander) dezelfde oorsprong heeft als jezelf. Dat jij liefde bent. Een herkennen van onze gemeenschappelijke bron van ons bestaan. Wanneer je dat herkent in de ander vallen alle vooroordelen weg; dan ga je vanzelfsprekend met de ander om zoals je met jezelf omgaat. De allereerste vanzelfsprekendheid is respect. Vanuit het respect in jezelf uit het zich in respect voor de ander. Wanneer er geen respect is voor de ander, dus niet voor jezelf, is er ook geen gelukzaligheid, geen ananda. Echter, inzien dat geluk-zijn datgene is wat ons allen verbindt veroorzaakt vanzelf gelukzaligheid. Dit is tevens het laatste wat men er nog als mens over kan zeggen.

Met dit inzicht is direct verweven, dat men ziet dat alles uit gedachtespinsels bestaat. Er zijn universele gedachten waaruit iedereen put. Er bestaat toch nooit iets nieuws? Deze worden vervolgens aangevuld met individuele gedachten die weer gehaald worden uit zogenaamde persoonlijke ervaringen.

Maar we zijn allen één, in wezen zijn alle mensen hetzelfde alleen de vormen en de namen zijn verschillend: Ongescheidenheid die zich uit in allerlei verschijningsvormen en namen. Zoals een klomp goud waaruit allerlei verschillende sieraden worden gemaakt.

Geweldloosheid is hetzelfde als respect hebben voor je naaste: het ene bestaat niet zonder het andere. Zie de voorbeelden van Gandhi, Jezus, Martin Luther King, de Dalai Lama.

Wanneer men zonder egocentriciteit of egoïsme respectvol en geweldloos naar de ander is kost dat totaal geen energie. Men herkent dan de ander als het innerlijk, de essentie van zichzelf. Dat gaat vanzelf. En daar is rust, daar is geen energie. In feite zou de hele wereld geweldloos zijn als iedereen dat herkennen en verwezenlijken zou. Er zijn dan totaal geen ‘hoeken’ meer waaraan iemand zich zou kunnen stoten. Er wordt geen aanstoot genomen of gegeven. Alles is Open. Daarin is geen geweld, geen willen heersen over anderen, geen willen overtroeven door middel van woordspelletjes. Geweld is altijd een verdichting. Emoties, gevoelens en gedachten gaan allemaal heel erg hard meespelen. Vanuit de Openheid is daar een weten dat dát dus geen Openheid is.

De Advaita benadering gaat er vanuit dat wanneer men eenmaal de Openheid ervaart, men de ander herkent als het Zelf. Niet alleen inwendig maar ook uitwendig zal er liefde en respect zijn die hun uitwerking hebben op anderen.Vanuit het Zelf ontstaat de verschijning van een persoon met zijn karakter: de groeven zoals in een langspeelplaat. Karakter mag er zijn. Echter de ‘Verlichte’ mag dan wel zijn eigen karakter hebben maar hij is altijd respectvol en geweldloos naar de ander toe. Hij hoeft niet over de ander te heersen, tevens hoeft hij ook niet met iedereen door dezelfde deur. Spontaan zal er mededogen en respect zijn voor anderen vanuit een al aanwezige Openheid. Omgaan met anderen vanuit en in de Openheid

Noot ( De ‘Verlichte’ bestaat in mijn ogen niet. Verlicht schijnt iedereen te zijn alleen weten we het soms nog niet: onze Bron is Licht)

Pia

*

HARTMEDITATIE

Hieronder een oefening die Odile dit jaar tijdens de meditatiecursus heeft gedaan en die iedereen kan toepassen om meer kijk te krijgen op de gevoelswereld. Het bevordert het gevoel van smelten, van liefde, van overgave.

Deze oefening is geïnspireerd door een gespreksavond in Gouda in 1999 geleid door Douwe (zie artikel Hart en Bewustzijn in het Tijdschrift voor Yoga uit 1994-4-) en ook door de oefeningen in zijn boek Mediteren Leren deel 1.

Ga in de meditatie houding zitten op de grond of op een stoel.

Rug recht, schouders laag, kin ingetrokken.

Voel het contact met de grond met je zitvlakte. Als je op een stoel zit, voel het contact van je zitvlakte met de stoel en ook van je voeten op de grond. Laat je aandacht daar naar toe gaan en laat je heerlijk in de grond zakken.

Je aandacht keert naar binnen, je kunt je ogen dichtdoen als het makkelijker is of op het licht van een kaars vestigen of een paar meter voor je op de grond.

Je voelt de stroom van de adem in je buik. Met de inademing stroomt lucht naar binnen toe en met de uitademing langzaam naar buiten.

Blijf dit proces gewaar zonder in te grijpen.

Je voelt dat je steeds meer ontspant. Laat het gebeuren.

Met je aandacht ga je nu naar de plek tussen je wenkbrauwen. Je laat daar de adem in en uit gaan. Je stelt je voor dat een frisse zeewind naar binnen dringt op die plek en weer naar buiten gaat via je achterhoofd. Je ademt in, laat de wind door je heen gaan en je ademt weer uit en de wind gaat verder naar achteren en neemt alle spanningen weg. Doe dit een paar keer.

Als het goed is, voel je meer ruimte en meer ontspanning op het gebied tussen je wenkbrauwen en in je hoofd.

Je laat je aandacht zakken naar je keel, hier ook laat je de wind van je adem een paar keer doorheen waaien.

Je zakt verder naar je sleutelbeenderen, hier ook laat je de wind van je adem doorheen waaien

Je zakt nog verder naar het hartgebied en hier ook laat je de wind van je adem doorheen waaien.

Met je hand masseer je je hart zachtjes en liefdevol, daarna doe je dat op een afstand met een draaibeweging.

Je laat je hand weer los. En je voelt waarschijnlijk warmte op dat gebied. Je voelt dat daar alles vloeibaar is, vloeibaarder dan het mentale veld. Je laat je heerlijk zakken in de sfeer van het hart Misschien kun je je daar nog meer ontspannen. Alle gedachten vallen steeds meer weg. Laat je wegzinken in de vloeibaarheid van het hart. Alle spanningen kunnen hier ook oplossen. De oplossende werking van het hart kun je versterken door in dat gebied diep in en uit te ademen.

Nu laat je je aandacht zakken naar je adem in je buik. Je ervaart hier opnieuw de stroom van de adem.

Je ademt in en volgt met je adem de weg van de adem aan de voorkant vanaf je buik tot je hart en je ademt weer uit vanuit je hart via je rug naar je buik toe. Deze circulatie volg je steeds met je aandacht en je laat alles ontspannen.

Deze circulatie laat je steeds globaler worden, steeds energetischer worden, in je aandacht gaat het vooral om een grote ronde beweging rondom je lichaam.

De energie van het hart wordt nu opgenomen in je hele sfeer en doordringt je volledig.

Die energie wil graag expanderen, groter worden. Aan de voorkant oneindig ver weg, kan die energie zich uitstrekken met je aandacht. Aan de achterkant ook oneindig ver weg. Aan de linke kant ook oneindig ver weg, aan de rechterkant kan de energie zich ver weg uitbreiden. Onder je, heel diep in de aarde en onder de aarde, kan die zich uitbreiden en boven je oneindig ver weg in de kosmos.

Je voelt jezelf oneindig groot, zonder grenzen in de sfeer van de kosmische energie van je hart.

Blijf verder in deze sfeer mediteren. Als je afgeleid wordt, ga terug naar de circulatie van de ademhaling en blijf ontspannen

Mocht je je ervaring willen delen met mij of anderen, dan kan dat. Stuur je reactie op naar Odile of Patricia.

*

Samen

De zoeker zoekt alleen, zoekers zoeken samen,

totdat voorzienigheid een andere bestemming opent.

‘Bewustzijn’ is de zoeker naar zichzelf, zelfbewust in

tijd en ruimte kan het ervaren door tegenstellingen.

Tegenstellingsloos als het wezenlijk is, kan het geen

ervaringen opdoen, daarvoor heeft het dualiteit nodig.

Volledig doordrongen dat de ik persoon verknoping

binnen begrenzingen vastzit, kan het samen vastzitten

doen beseffen hulp tot bevrijding nodig te hebben.

Dan trekt de advaitaleraar leerlingen aan, juist door

de afwezigheid van die persoonsverkoping bij hem.

Samen in de kring van ‘Openheid’, heldere alerte open

oriëntatie gericht op Douwe`s liefdevol onderwijs.

Hij nodigt uit verbinding te leggen met je subtiele

hoogste notie voorbij persoonlijke tegenstellingen.

Het wezenlijke achter zijn woorden onthult zich

in de stilte tussen zijn woorden, verwijzend naar

de bestemming van het ongedeeld zijn van jezelf

en de wereldverschijning, als ‘alles wat is’.

Genadevol kan het zijn dat de persoon zich overgeeft

aan ‘iets anders’ dan de eigen wil tot doen.

Dan kan het ‘TAO’ van bewegende-rust, vrij

doorstromen in het gemoed van ‘zelfrealisatiestilte’.

In de sfeer van puurheid samen tegenwoordig zijn.

Samen ‘Openheid’ doorstralen als ‘bewustzijnlicht’.

(Harry)

*

OPEN BRIEF UIT ‘DE GEVLOGEN VLINDER’

Een briefwisseling uit ‘De Gevlogen Vlinder’, die ook ging over het leraarschap waar Douwe het de laatste kringavond over had. Op een gegeven moment gaat de ‘hand-rijking’ los. Het proces wat toen nog gaande was laat dit zien in de ‘open brief’.

Na een periode van ziek zijn met de bijbehorende verwerkingsprocessen het volgende stukje uit de mailtjes in die periode: (Van zaterdag 27 april 2002 Subject: stilte)

Dag Douwe,

Verwarring is stil.

Gevuldheid van leegheid is aanvaard.

Geluk dat onze ontmoeting plaats vond. Zie je als familie evenals de groep, vandaar de open brief die vanmorgen vroeg"doorkwam"

Open brief

Eerlijk wees vol eer naar jeZelf.

Wat brengt je hier en nu?

Vertrouwen hebben in de leraar door te

Herkennen in wat hij zegt

Daaruit volgt Overgave, Geloven wat hij zegt;

door zijn woorden te overwegen, mediterend, langzaam

Mag kritisch vanuit je eigen innerlijk weten, niet vanuit de samenleving

met zijn biljoenen stemmetjes ( mode, markt, media)

Respect hebben

Zijn uiterlijke vorm loslaten

Handelen, dat wil zeggen; steeds opnieuw naar jeZelf kijken

Niet te snel denken dat je er? al bent

Onderzoeken van grof naar fijn en volhouden

Jezelf niet voor de gek houden en Eerlijk zijn

Milde Strengheid tegenover jezelf

Niet splitsen door verschillende leraren te gaan volgen,

is verwarrend, volg er eens Een

Weten dat deze de jouwe is, de Ware is, herkennen is voldoende

Steeds mediteren op de stilte

Volhouden, ook in het vertrouwen

Hunker niet naar bevestiging van buitenaf

Het uiteindelijke.......niet bij hem leggen maar

de Verantwoordelijkheid in eigen hand nemen

Je doet het uiteindelijk helemaal Zelf alleen

Geluk zit In je, wordt niet aangedragen; de Opening, die wordt aangeboden

Dan ga je er vanZelf (met die hulp) al-een door

De "beloning?"

Je krijgt Dat waar je naar op zoek bent

Puur innerlijk Weten

Dat is ook genoeg voor jou?

Met liefde,

Pia

*

FEESTELIJK SAMEN ZIJN

Het kan leuk zijn om elkaar te zien en te genieten van elkaars gezelschap, om te luisteren naar muziek of te dansen of met elkaar mediteren of wat dan ook….

Wie daar zin in heeft is hierbij uitgenodigd in mijn huis in Gouda op dinsdag 30 december 2003 na de retraite dag, ongeveer om 17.00 uur.

Er is eten en drinken aanwezig.

Graag van tevoren opgeven (voor 20 december) in verband met het eten en drinken.

Het liefst per e-mail; bbr@ kabelfoon.nl

Maar het kan ook telefonisch 0182 373427

Tot dan!

Met hartelijke groet,

Odile

*

In de ‘Blue Sky’ krijgen aankondigingen, uitingen van mensen uit de Advaita Kring, oproepen en mooie stukjes tekst een plaats. Inzendingen sturen naar Odile(bbr@kabelfoon.nl) en Patricia(f.y.zeilstra@planet.nl), verandering van e-mail adres aan Pia(advaitapost@planet.nl).

Niet iedereen van de Kring leest de ‘Blue Sky’, dus algemene zaken die de kring aangaan dienen aan Douwe te worden gemeld.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Psychotherapie en non-dualiteit

    De psychotherapie en oosterse bevrijdingstradities zoals advaita vedânta en boeddhisme hebben in de laatste jaren een steeds grotere belangstelling voor elkaar gekregen. Ze hebben elk specifieke noties en werkwijzen, maar overlappen elkaar voldoende om een vergelijking mogelijk te maken.
    In dit boek worden diverse westerse psychotherapeutische stromingen en twee bevrijdingswegen die van oorsprong respectievelijk hindoeïstisch (Advaita Vedânta) en boeddhistisch zijn, met elkaar geconfronteerd.

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • Pranayama

    Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod