14-11-2003 Brugge

Brief 3 aan de Advaita-groep Brugge

14 november 2003

Ivan meldde me dat er op de vorige advaita-bijeenkomst begin november veel herkenning en openheid was. Daarom gaat het: het herkennen van steeds meer ruimte. Daarin lost zich alles wat vastzit en inperkt op.

Er was nog een onduidelijkheid over het beeld van de ballon. Om het nog eens helemaal te verklaren: de ballon is je opgezwollen ‘ik’; van buiten komt er een gaatje in, dat wil zeggen, de grote openheid laat iets van zich merken; dit gaatje, deze breuk, deze minieme opening gaat niet meer dicht, maar manifesteert zich vanzelf overweldigend, laat het hele ‘ik’ ontploffen. Dat is de radicaliteit. Wat blijft over?

De vragen die, zo begreep ik, op de volgende bijeenkomst naar voren zullen komen gingen vooral over de eigen zelfstandigheid en de relatie met een leraar. Daarover kan ik in het kort het volgende zeggen.

1. Het gaat om ieders vrijheid en openheid in radicale zin. Dat houdt ook in een radicale zelfstandigheid en onafhankelijkheid.
2. De onafhankelijkheid betreft alle externe en interne condities. Het gaat om een opheffing van beperkingen van je eigen zijnswijze, je eigen identiteit. Als dit zich volledig doorzet, hoeft er niets meer te gebeuren. Als dit zich niet verwezenlijkt, blijkbaar wel.
3. In die laatste situatie kan er een herkenning zijn van wat iemand zegt, doet of is, waardoor die vrijheid en openheid zich meer kan manifesteren. Diegene is dan blijkbaar je leraar op dit punt. Er is niet zomaar iemand met een bordje ‘leraar’ op de deur. Alleen in de praktijk kun je zeggen dat je van iemand iets hebt geleerd.
4. Dit leren vindt plaats vanuit je eigen zelfstandige zelf-zijn. Van daaruit stel je vast of je iets hebt geleerd en of het de moeite waard is je open te stellen voor wat hij of zij leert. Dit openstellen is geen afhankelijk worden, want wat geleerd wordt is juist vrij te worden.
5. Je open stellen doe je voor de openheid die je in of via de ander ervaart, nergens anders voor. Dat is de openheid die zich dan sterker gaat manifesteren en oplossend werkt.
6. In de traditie vind je de uitspraak - en zo heb ik dat ook ervaren - dat de aanwezigheid van een gerealiseerde openheid doorslaggevend is bij de werkelijke verlichting.


Ik hoop dat dit duidelijk is. Het gaat niet om een algemene leer die je al of niet verdedigt. Houd het eenvoudig, door bij je eigen ervaring te blijven. Jullie zouden kunnen nagaan in hoeverre je elke bovenstaande stelling kunt herkennen.

Alle goeds gewenst, ook bij de volgende bijeenkomst.

Iedereen een hartelijke groet, in liefde en openheid,

Douwe