3-14 Wie heeft er nog wat?

Afgelopen weekend waren we op de Hoorneboeg bij Hilversum. Op verschillende wijze kwamen 'bewustzijn en energie' aan de orde, om daarin een beter inzicht te krijgen. Zo is er gesproken over verfijning van energie via vele fasen waarin steeds meer helderheid/bewustzijnskwaliteit ontstaat tot het zuivere bewust-zijn en het Absolute; aan de andere kant is er de verdichting bij het ontstaan van een wereld. De radicaliteit van het derde gesprek liep uit op gelach (bevrijdend, ontwijkend) na mijn vraag: 'Wie heeft er nog wat?' Bandjes van de gesprekken zijn aan te vragen bij Peter (0294-414071).

Het Programma (Nieuwsbrief) 2e helft 2002 is verschenen, met dank vooral aan Mariella en Leo. De abonnees van Advaita Post krijgen dit niet automatisch toegestuurd, omdat de aankondigingen ook in AP worden opgenomen. Als u het Programmaboekje wilt ontvangen, kunt u dit melden bij Odile (bbr96@wxs.nl).
De tekst hieronder komt uit het Programmaboekje en is geschreven door Willie, voorzitter St. Openheid.

Ook verschenen is het vouwblad Meditatie, met informatie over de nieuwe cursussen Meditatie 1 en 2 vanaf september in Gouda (zie bijlage). Bij deze cursussen wordt het boek Mediteren leren. Jezelf en de wereld herkennen als Openheid gebruikt. De eerste druk hiervan is bijna uitverkocht.

Ontspannen en Loslaten

Tijdens de satsangs komt vaak naar voren hoe moeilijk het blijkt te zijn om continu bewust te blijven van je identiteit als het Zelf. Steeds weer worden we meegenomen in een emotie of gedachte en dan zitten we er bijna midden in. Wat voor kracht of macht is dat eigenlijk?
In de vorige nieuwsbrief heb ik het begrip macht aangehaald naar aanleiding van de 11de september. Hetzelfde zou ik nu kunnen doen met betrekking tot Israël en Pakistan. In onze wereld lijkt macht het leidend principe te zijn. We hebben de neiging aan te vallen of ‘toren’-hoge muren op te trekken, wat wordt beantwoord met nieuwe aanvallen.
Hoe het ook zij, deze machteloze macht veroorzaakt veel leed, diep van binnen en ver naar buiten toe. Om te weten hoe dat werkt en voelt, hoef je geen terrorist of politicus te zijn …. Ieder van ons kan dit mechanisme in zichzelf herkennen. Hoe grof maar ook hoe slinks en subtiel deze macht zich soms uitdrukt ervoer ik laatst weer eens aan den lijve.
Tijdens een gespreksavond met Douwe verschoof mijn aandacht vrij plots van heel globaal naar een gerichte waarneming van de gedachte: ‘Oh, als ik dit maar volhoud.’ Alhoewel dit betrekking had op de ‘nobele’ wens de aandacht globaal te houden, begreep ik direct dat er hier sprake was van een in het nauw gedreven ‘ik-je’. Hoe zou het trouwens het Zelf kunnen zijn Dat zou wensen het ( wat?) vol te houden?
Mijn ‘ik-je’ had zich kennelijk ingespannen om de aandacht nóg globaler (en zichzelf daarmee belangrijker en noodzakelijker) te maken. Maar hierdoor bleek de aandacht zich juist te  vernauwen. Ik ontspande me opnieuw en ‘peuterde mijn vingers los van deze strohalm’ (zoals een dame het vlak daarvoor had uitgedrukt ).
Mijn ‘ik’ doet vaak nog teveel haar best, wordt moe en ook bang dat het ‘t niet zal volhouden, wat uiteindelijk ook nog zal blijken te kloppen. Die inspanning blijkt dus helemaal overbodig, dat wil zeggen, dat ‘ik-je’ hóeft het helemaal niet vol te houden, erger nog, het hoeft er helemaal niet te zijn om mij-Zelf te zijn. En dat is natuurlijk het vreselijkste wat het zich kan bedenken.
Kortom, het is de subtiele macht van dit ‘ik-je’ dat bovengenoemde wereld gaande houdt.
Douwe heeft al vaker verwezen naar de stiekemerds, gluiperds, linke Loetjes en wolven in schaapskleren die ons elke keer weer komen verrassen. Het enige wapen tegen deze ongure en slinkse types lijkt te zijn, ontspannen en loslaten.

Een fijne zomer toegewenst met veel ontspan- en loslaat-mogelijkheden!
Willie Oudejans