Enkele ervaringsverslagen van deelnemers aan de opleiding Onbeperkt ontspannen Najaar 2009

Deelnemer 1
Hier een klein verslagje, maar tevens een bijzondere gewaarwording over de verschillen die in mensen te vinden zijn.
1. Het mooiste gevoel:
a. Tijdens de oefening met de handen heel langzaam uit elkaar doen en a.h.w. de energie verder uit laten dijen was voor mij een opgaan in die handen maar tegelijk in de ruimte.
b. Vanmorgen deed ik zomaar tijdens een meditatie weer even de handen op elkaar (zonder dat -ik- dat nou meteen wilde doen) en langzaam van elkaar af. Het was alsof het anker meteen weer in werking ging (de herinnering aan die zelfde beweging op de les). Een enorm gevoel van ruimte en non dualiteit was aanwezig. Mijn handen werden lange tijd gloeiend heet en ik voelde me gelukzalig. En dat terwijl we gisteren een enorm heftig avondje hadden met lange gesprekken met oude vrienden, die beslist niet weten van non dualiteit. We kregen veel te eten, maar het zou erg onbeleefd zijn dit af te slaan. Het praten duurde de hele avond, iets wat we echt niet meer gewend zijn. Mijn hoofd tolde en mijn lijf voelde doodmoe en heel koud. Toch voelde ik een diep aanwezig zijn in mijzelf.
c. de ander ervaarde ik als een zeer gespannen persoon terwijl ze zo graag ontspannen en energiek wilde overkomen. Dit alles kon ik goed gewaarzijn zonder erin mij zelf te verliezen. Ik voelde een blijvende stroom van Zelfzijn, ondanks de kou en druk in mijn hoofd.

2. Enkele oefeningen heb ik met mijn dochter en man samen gedaan. De reacties waren volledig tegengesteld. De een ervaart van alles en nog wat de ander voelde alleen het lijf zeer doen en protesteren. soms omgekeerd van persoon.
De objecten ervaren terwijl je rustig aan rondkijkt was er zo een:
Mijn man voelde dat als weldadig, leid je af van de stroom van denken.
Mijn dochter ervaarde juist dat alles als een prikkel diende (ADD).
een poosje later zat zij in mijn behandelkamer opnieuw de oefening te doen. Nu zonder ons als prikkel, vanuit zichzelf. Daar was wel die stilte om haar hen en het kijken naar de objecten werd een rustig en ontspannen worden diep van binnen.

Pia:
Mooi zoals je het doorgeeft.
ja het lichaam dat pijn doet dat hoor ik ook van wel meer jongeren in de havo5 klas. Ze zitten teveel. Spieren zijn zo gespannen.
En kinderen-moeder is altijd een aparte situatie...weet ik zelf ook.
Mooi ook over dat stil worden van je dochter met die speciale oefening. Ja, als je zelf ook de rust uitstraalt (in je praktijkkamer, dan ben je ineens geen moeder, dat scheelt enorm) dan pakt de ander dat ook op.


Deelnemer 2
Het mooiste inzicht na de twee lessen:
Ik deed in een stresssituatie altijd al in gedachten een stapje achteruit, om er afstand van te nemen en vanuit rust de situatie te bekijken.
Nu heb ik een nieuwe manier gevonden om in mijn eigen rust en middelpunt te blijven, wat nog veel beter en sneller voor mij werkt: Mijn duim en wijsvinger bij elkaar brengen en heel bewust de herinnering oproepen van een moment van intense blijdschap. Ik ben gelijk totaal ontspannen.

Voorbeeld:
Een cursist was al een tijdje een beetje aan het mopperen en kon zich niet ontspannen in de les. Ik kreeg het gevoel dat ik iets niet goed deed. Hoewel ik zag dat de anderen zich wel ontspanden en genoten van de les, raakte ik een beetje gefixeerd op die ene cursist. Dit had natuurlijk invloed op de anderen en de les verliep niet lekker. Ik was gespannen en onzeker. Ik dacht aan de duim/wijsvinger oefening en deed de oefening in mezelf (stiekem). Alle spanning viel onmiddellijk weer van me af. Ik zag dat de cursist gewoon een keer niet lekker in haar vel zat, en gaf haar daar (in stilte) toestemming voor. Ik richtte me weer op de les en al snel ging kwam iedereen weer tot rust. Die ene cursist kwam na afloop van de les speciaal nog even naar me toe om te vertellen hoe fijn ze deze les had gevonden!

Eerst raakte die cursist mij, aangezien ik nog wel eens onzeker kan zijn. Het gaf me het gevoel te maken te hebben met een strenge leermeester die het maar niets vond wat ik deed . Dit viel echt volledig weg na de duim/wijsvinger oefening. Terug in mijn ontspannen zelf kon ik zien wat er werkelijk speelde, en kon ik er op ontspannen wijze op inspelen. Heerlijk!

Veel van wat ik in de cursus hoor is niet nieuw voor mij, maar ik hoor het nu wel op een verfrissende manier en ik ben blij met al die mooie en goede oefeningen, die ik nu al in mijn lessen toepas en die ook door de cursisten zeer gewaardeerd worden!
Hierbij stuur ik je dan eindelijk mijn eigen huiswerk.
't Is uiteindelijk best een lang verhaal (en ik weet eigenlijk niet goed of ik me aan de opdracht heb gehouden).


Deelnemer 3
Aangezien ik ook met de pranayama en chakrayoga bezig ben, is ontspanning/de juiste instelling iets waar ik sowieso mee bezig ben.
Ik heb dat ook wel hard nodig want vanuit mezelf (of vanuit mijn opvoeding, mijn moeder heeft als kind in een concentratiekamp gezeten en reageerde haar trauma's erg op ons als kinderen af ...) ben ik erg geneigd snel gestrest te zijn, vooral met kleine dingen/frustraties (meestal kan ik van nature wel heel goed meditatief zijn met de echt moeilijke dingen in het leven!).

Heb me daarom gefocust op mezelf in het verkeer, aangezien ik daar nogal 's in de fout ga, een soort automatisme om me snel op te winden dan ...
Het lijkt alsof ik de innerlijke stress op deze manier 'veilig kan ventileren', maar i.p.v. dat het ontspant, word ik er natuurlijk meer gestrest van totdat ik zo gespannen ben dat bijna álles me irriteert!. En natuurlijk krijg ik dan soortgelijke reacties terug.
Met name de bewuste stevige buikademhaling in combinatie met fffff-uitademing helpt om mijn aandacht te verleggen van stress naar rust en dan kan ik ook rustig denken: heb ik nou écht zo'n haast?! Wat ben ik aan het doen? Is dit het waard en: helpt het?!
Heb gemerkt dat het vooral een bereidheid is om los te laten, het idee dat er iets belangrijks of zwaars is hier nu dat mijn aandacht nodig heeft, iedere keer weer.
Zo door de dag heen merk ik dat er vooral in mijn schouders veel spierspanning zit en dat lost voor een groot deel simpel op door m'n schouders op te trekken, vast te houden en los te laten.

Verschillende instellingen:
Mijn kachel in de keuken ging niet aan en ik had daarom iemand nodig die 'm kwam maken. Bij het bellen voor een afspraak heb ik eerst onbewust de 'verkeerde' instelling gehanteerd toen de dame die de telefoon opnam zei dat het me alleen aan voorrijkosten 80 euro zou gaan kosten ... ik reageerde heel cynisch waarop zij reageerde dat ze mij echt niet nodig hadden als klant. We hingen beiden geïrriteerd op.
Ik belde een ander bedrijf en die rekende ongeveer net zo veel (alleen anders berekend); wijzer geworden vroeg ik waarom dat toch zo duur is en er werd me rustig verteld dat ze zoveel BTW moeten betalen dat ze er zelf echt niet rijk van worden enz. We hadden een heel leuk contact toen die man eenmaal hier was.

En een bijzondere eenheidservaring:
Deze week had ik een afspraak met een jongen die ik een beetje kende en graag mag. Hij vertelde me dat hij als jong kind door 3 volwassenen stelselmatig seksueel is misbruikt. Hij weet het allemaal nog maar heeft er geen gevoel bij en hij had het nog nooit aan iemand verteld, ik was de eerste. Hij had als kind besloten: dit vertel ik nooit aan iemand. Ik heb op die avond en nacht zó diep gehuild (ook uit dankbaarheid dát hij eindelijk het stilzwijgen verbrak) en voelde dat ik echt een was met hem (en dat eenzame kind in hem), ik kon geen scheiding ontwaren.
Het was een hele mooie ervaring terwijl het natuurlijk ook diep verdrietig en pijnlijk was. Maar het stroomde helemaal door me heen.

De mooiste ervaring tot nu toe van de lessen: dat d.m.v. mijn bereidwilligheid een paar simpele oefeningen te doen mijn perspectief écht meteen verandert!
De kunst is dus om dat constant te her-inneren! En keer op keer te kiezen voor rust en acceptatie ipv voor stress en verzet.
Daarom lijkt het me ook zo mooi om ontspanningslessen te géven ... dan blijf je zelf ook steeds weer alert.

Pia:
Fijn te zien dat het echt werkt. Ook voor jezelf en ook voor mij. Echt ontroerend dat stukje van jou en ook van die jongen te lezen. Mooi dat het loskwam bij hem. Ja sommigen hebben een zwaardere start dan anderen, triest is dat toch.
Mijn man Aren zegt altijd als hij in de file staat: ffffffff even een moment van gratis rust. Dit doe ik nu ook en het helpt. Misschien iets voor in het verkeer?
Ja deze lessen geven is een vreugde die naar alle kanten uitwerkt.


Deelnemer 4
Op dit moment zijn er in mijn leven zeer veel momenten waarop ik stress en spanning ervaar. Hierdoor is het aan de ene kant lastig om in deze momenten ontspannen te zijn (het is zoveel en soms zo heftig) maar tegelijk is de noodzaak en het inzicht weer groot. Er gebeurt dus veel met mijn manier van denken, voelen en doen.

Ja, ik heb diverse keren geoefend met bewust ontspannen te zijn in het moment.
Hoe? Golfademhaling, buikademhaling, duimoefening. Maar maak ook gebruik van andere methoden (met overeenkomsten) zoals de Helende reis, ademhalingsoefeningen uit de Art of Living en Pilates methoden.

Ja, dat hielp meestal.
Wanneer het voor mij niet lukt is, als ik overspoelt raak door gevoelens (en w.s.ook gedachten). Wanneer ik zo in het gevoel zit, het lukt dan niet goed om er uit te stappen. Ik heb het dan nodig om te delen, te praten, wil mij begrepen voelen. En blijf hangen in mijn verwachtingen, en onvervulde behoeften en negatieve gevoelens.
Ik zie in dat ik het ben die mijn gevoelens zelf kan horen, er aandacht aan kan geven. Het is er, en het mag er zijn. Dat is genoeg. Maar dat lukt op die momenten dus moeilijk.
Ook schrijven helpt mij om aandacht te hebben voor mij binnenwereld.
Verder ben ik meer bewust van mijn denken en dat ik dat denken niet ben. Ik heb mooie gesprekken gevoerd de afgelopen weken, die mij mooie inzichten hebben gegeven. Bv deze:
Je wilt iets wat er niet is
Je wilt niet wat er is
Dat is lijden.
Ik probeer dan ook gedurende de dag mij bewust te zijn van mijn ademhaling, houding, gevoelens en gedachten. En probeer even alleen te zijn, in het nu.
Inspiratie vind ik op dit moment in het boek van Jeff Foster “ Het einde van de spirituele zoektocht”.

In de vorige les was ik al aan het zoeken naar de plek die gevoelens innemen in het verhaal dat verteld is in de les. Die vraag heb ik nog steeds. Hoe zie jij dat Pia?

Ik heb een idee dat spanning niet alleen kan zitten in je spieren, je adem en je gedachten, maar ook in je gevoelens. Soms is dat het vertrekpunt en merk ik persoonlijk en in mijn werk dat het werkelijk ‘horen’ en aandacht hebben voor je gevoel (of een gevoelssensatie in je lichaam) nodig is om daarna een volgende stap te kunnen maken. Hier zijn natuurlijk verschillende manieren voor, maar een eenduidige manier die mij aanspreekt is Focussen.

Op dit moment ben ik zelf gestart met Haptotherapie wat ook een goede manier is om aandacht te geven voor het voelen, doorvoelen en aanvoelen.

Tenslotte vind ik het leuk om ook g iets te vertellen hoe ik dit thema van Ontspannen toepas in mijn werk. Binnen mijn Kursus ( 8 -12 jaar) is het een vast element om ontspanning- en ademoefeningen te doen. Door de lessen heb ik inspiratie en nieuwe ideeën gekregen om toe te passen bv:
in je midden staan en zitten
theoretische uitleg
diverse oefeningen verfijnen en aanvullen
Ook op de SBO school waar ik als Schoolmaatschappelijk werker werk zet ik deze oefeningen, visie en theorie steeds meer in. Individueel met kinderen, ik adviseer ouders en steeds meer raken leerkrachten geïnteresseerd (of het irriteert hen juist, wat ook interessant is voor mij en voor hen!). Ik heb nu ook tijdens een groepsles ontspanningsoefeningen gedaan en ga binnenkort starten met een programma in een groep waar veel onveiligheid en onrust is. Naast andere thema’s ga ik ook aandacht besteden aan bewust ontspannen. Leuk!

De afgelopen weken heb ik ook een aantal vragen opgeschreven:
heb je tips en aandachtpunten voor het werken met kinderen in het speciaal (basis) onderwijs. Of voor groepen waar veel onveiligheid is in de groep?
Wat doe je met groepen die heel onbekend zijn met het thema, waar veel weerstand is, waar kinderen snel roepen “saai” of juist door de oefeningen (eerst) onrustig worden?
Heb je tips hoe je dit thema bespreekbaar en bekend kunt maken bij leerkrachten en teams?
Heb je tips voor gebruik van deze oefeningen tijdens de groepslessen? Korte oefeningen, momenten, hulpmiddelen?
Heb je tips voor oefeningen op cd?

Pia:
Alles is behandeld op de les.


Deelnemer 5
De mooiste ervaring is het een worden met de ander tijdens de golfbeweging.

Ontspannen blijven in een stresssituatie;
Geeft rust, ruimte in mijn geest en ruimte tussen mij en mijn omgeving, geeft helderheid in de situatie, voelt na de stresssituatie een tevreden gevoel omdat de situatie mij niet uit balans heeft gebracht.

Ik heb een paar weken moeten wachten tot er zich een stresssituatie voordeed waarin ik niet ontspannen was. Ik voelde spanning in mijn geest, dit blokkeert helder nadenken. Fysieke spanning, verhoogde hartslag, oppervlakkige ademhaling, spierspanning. Gevoelsmatig voelde ik afstand ontstaan tussen mij en de persoon die de stresssituatie met mij deelde.

Als ik niet ontspannen ben breng ik dat over op de ander. Ik ervaar spanning of het opbouwen van spanning, bij de ander. Samen zit je dan in een negatieve cirkel. Ik voel dan onvrede over mezelf, de ander en kan de situatie niet zo makkelijk loslaten.
Als ik ontspannen ben dan voel ik de stress bij de andere persoon geleidelijk plaats maken voor ontspanning.


Deelnemer 6
1.Ga na wat het mooiste inzicht: gevoel/directe zelfervaring, dat ik na de twee lessen heb gekregen.
Antwoord:
De vanzelfsprekendheid van zijn, niet het gevoel te hebben dat je bezig bent met “oefenen”.
Dit komt o.a. door de manier waarop de cursus gegeven wordt (je hoeft niet te denken, maar te ervaren).

Ook heb ik de ervaring van: op weg te zijn in het leven en wat kom ik daar allemaal bij tegen.

Een oefening die mij vervulde : de handpalmen tegen elkaar.
Ruimer worden, ruimte ervaren 5.3
Bij het naar elkaar brengen van de handen, ervoer ik een bijna niet te doordringen, vervormbare energie, met dit gegeven ben ik wel bekend, maar nog nooit in deze vorm.

Voorval van bewust ontspannen zijn in een stresssituatie.
Antwoord:
Mijn schoonmoeder is net ontslagen uit het ziekenhuis, na een ernstige ingreep. Zij zou eigenlijk, tijdelijk, moeten opknappen in een verzorgingshuis.
Zij wil dit echter niet en is nu gewoon thuis. Om met deze situatie om te gaan, doe ik voordat ik naar haar toe ga bewust wat ontspanningsoefeningen.
Praktisch: hebben we veel “dingen”geregeld.

2. Voorval beschrijven van niet bewust ontspannen, hoe voelde dit.
Een ex-collega kwam langs op het werk.
Tijdens het gesprek, greep zij terug naar het verleden, waarbij ik merkte dat het “roddelen” werd. Ik kon mij in deze situatie moeilijk terug brengen naar een ontspannen gevoel. Ik was me hier wel bewust van.

3. Hoe ervaar je de ander als je niet goed ontspannen bent.
Het werkt vernauwend.

4. Hoe ervaar je de ander als je wel goed ontspannen bent.
Het werkt verruimend.
Bij 3 en 4 wil ik graag het aspect van de adem noemen. Omdat je hiermee je zijnstoestand kan beïnvloeden (het oefenen). Het puur fysiologisch aspect, als wel het filosofisch/spiritueel aspect. Je ademhaling is een voertuig voor energie (prana) in al zijn vormen.


Deelnemer 7
Eerst even een korte beschrijving van een kleine vaak voorkomende?situatie, in levendig Amsterdam. Spitsuur in Amsterdam en dan moeten reizen?met de tram is een hele toer. Drukkende, vermoeide en haastige mens willen?allemaal hetzelfde weer snel op hun plaats van bestemming komen, hier de?juiste houding in vinden, letterlijk en figuurlijk is een kunst opzich. Kortgeleden?ontstond er weer zo'n chaos bij en in de tram en omdat ook de ov-chipkaart?nog niet voldoende duidelijkheid gaf was er veel oponthoud bij de chauffeur,?dus als je hier middenin terechtkomt is het een hele kunst om goed bij jezelf?te blijven, je niet te ergeren, de ruimte die jezelf bent heel bewust te?blijven, dus goed in je eigen sfeer te rusten.?En ik moet zeggen dit ging vanzelf en het gemopper en geduw om me heen had?verder geen invloed meer; toch eerlijk gezegd Pia is het een hele verademing(fysieke?ruimte) als je weer uitstapt. De volgende gebeurtenis mail ik je morgen.

Pia:
Deze heb ik per ongeluk gedelete. Maar ging over in een drukke rij staan, geïrriteerd raken door de trage verkoopster die cadeautjes in stond te pakken. Achter haar maakte daar iemand een opmerking over. Ze zei toen:’ kijk eens met wat een liefde en aandacht die verkoopster dat staat in te pakken.’ ‘Ja’, zei de ander en lachte ontspannen. Iedereen in haar omgeving ontspande hierdoor zag ze.


Deelnemer 8
1: ik ben veel te gespannen, al maanden, pijn in nek en schouders. Vooral veel spanning in het hoofd, veel te veel indrukken opnemen en niet kunnen verwerken. het hoofd stopt niet meer met denken, wordt s nachts wakker en het hoofd gaat direct weer alles overdenken wat er gebeurt is, wat er gaat gebeuren, hoe het nu verder moet etc.

2: ik kan nog steeds van mezelf houden en mezelf lief toelachen van een afstandje, meisje, meisje! maar tegelijkertijd leer ik het nooit. Ik probeer in bed vaak de golfademhaling, of bewust in de buik te ademen. toch lukt het erg slecht om te ontspannen. Wat wel werkt is s ochtends in alle rust yoga oefeningen, gecombineerd met ademhaling te doen. op woensdag doe ik dat altijd een heel uur, en dat heeft wel effect.
In de stress van de dag, en in ontmoetingen vergeet ik meestal op mijn adem te letten, en merk ik pas als het te laat is dat ik weer veel te veel over me heen heb gekregen. Mijn grote knelpunt is grenzen aangeven. Ik heb de gevoeligheid van een baby in het lijf van een volwassen vrouw, en ik krijg ze niet bij elkaar zodra ik mee doe in het leven van alledag en wat dat van mij vraagt. Ik ben op dit moment zover over mijn grenzen heen dat zelf ontspannen heel moeilijk is. afgelopen donderdag een voetreflexmassage gekregen,en dat werkt dus wel goed. Ik probeer nu zelf meer voetenbadjes en voetmassages met aromatherapie om de energie uit het hoofd en meer naar beneden te krijgen. het grote knelpunt is overbelasting en mijn drive om toch steeds door te gaan.

3 tijdens het werk in een werkbespreking met ik vaak wel rustig in het hoofd, kan helder formuleren, kan dingen bij anderen laten liggen. toch grijpt het me fysiek enorm aan, en kost het me heel veel tijd om te herstellen. het lukt me niet om bewust aan een oefening te denken op zo'n moment.

Pia:
Wanneer we meegaan met spanningen in het dagelijks leven komen we dus weer in de stress.
In jouw geval: Dat komt omdat je overgevoelig bent. Je bent de ander ook, ja. Dat ervaar je, dus je gaat mee met de golven van de ander en dat is vreselijk vermoeiend.
Zie echter (hoger inzicht): doe eens een stapje naar achteren en zie dat jij de ander niet specifiek bent. Dus wel één-zijn, maar niet in de verschillen gaan. Niet in de ideeën van anderen en tegelijkertijd ook niet in de aangeprate ideeën van jezelf.
En succes! Ik weet dat het moeilijk is maar het is de goede manier zo heb ik zelf ervaren.


Deelnemer 9
---thuis de nodige spanningen en moeilijkheden. Als er zo'n moment was dan probeerde ik de ontspanningsoefeningen toe te passen. Ik heb heel sterk ervaren dat de spanning of ontspanning allesbepalend is voor het verdere verloop van wat je ook maar aan het doen bent. In die zin is het voor mij zeker heel zinvol geweest en heb ik er ook al veel mee gedaan en aan gehad. ?Ook op school heb ik er nu twee lessen en verder verschillende momenten aan gewijd. Ik ben ook vaak bezig met de leerlingen bewust te laten ervaren wat het verschil is tussen spanning en ontspanning.


Deelnemer 10
Telefonisch:
Ik heb de oefeningen gedaan met iemand die ik begeleid op mijn werk. Hij vroeg er zelf om.
Ik dacht steeds, kan ik dit wel maken, ik krijg hier wel geld voor. En, praat ik niet te hard. Doe ik het niet te vlug. Maar ik deed wel gewoon de oefeningen mee.
Na afloop zei hij: ’Ik ben helemaal leeg.’