Het is een wonder

Bij een jonge vrouw met een baby van drie maanden oud ben ik thuis om ‘ontspanning en inzicht’ te geven. Ze komt al een paar jaar bij me, ook in de periode dat ze in verwachting was. Ze wil verder met de advaitabenadering, maar met zo’n baby is het lastig om naar mij toe te komen.
Ze heeft een stiltekamer voor zichzelf ingericht. Er ligt een matras op de grond voor de baby. In het begin,als ze hem net neerlegt, huilt hij even. Wij gaan gewoon door, het stoort ons niet. Hij valt in slaap en komt dan soms even met kirrende geluidjes, of ligt helemaal stil in de rondte te kijken. Soms pakt de moeder hem even op en zit hij stil op haar schoot naar mij te kijken.
Na afloop pak ik hem op. Hij kijkt diep in mijn ogen
Onderzoekend
Onbeweeglijk
Diepteloos diep
Dan verandert zijn blik, zijn gezichtje gaat stralen er komt een grote glimlach en hij lacht. Hardop.
Ik hoor parelende geluidjes.
Schitterend mooi
Het is een wonder.
[PdB]