Verslag bijeenkomst op 7 april 2006

Verslag bijeenkomst projectgroep ‘Werk, managment & non-dualiteit’ op 7 april 2006

Niels Willems


Inleiding Douwe Tiemersma

Centraal in de thematiek staat het ‘handelen’. In het handelen is er sprake van een actor en het doel. De actor heeft een belang om het doel te bereiken. Er is een gerichtheid; een wil om het doel te bereiken. De actor wil de dualiteit tussen zichzelf en het doel overbruggen. Het ideaal van de actor is de directe vervulling: het ontstaan van non-dualiteit.

Als er een doel wordt gesteld en je daarop totaal bent gericht, als je identiteit volledig wordt bepaald door het streven, dan betekent het bereiken van het doel een samen vallen ermee: er is non-dualiteit. Als het doel beperkt is, dan betekent het bereiken ervan ook beperkte vervulling en een tijdelijke non-duale zijnservaring. Het verlangen is gericht op volledige vervulling. Deze is onmogelijk in de dualiteit, dus gaat de beweging door.

Een probleem bestaat als: 1) het doel niet wordt bereikt, 2) de weg ernaartoe moeilijk is of 3) het doel bereikt wordt en er meteen een volgend doel ontstaat. Het verlangen naar nieuwe doelen is eindeloos, als die doelen beperkt zijn.

Er is maar één mogelijkheid: de kringloop doorbreken. Als jezelf als actor en het doel definitief samenkomen, ontstaat er een blanco situatie. Wat er dan gebeurt, zal helemaal vanzelf gebeuren in het grote geheel. Dat wat er gebeurt, is de resultante van het hele veld waar geen ‘ik’ is die zich ophangt aan het doel.

Het grote geheel staat niet los van jezelf. Je bent ermee samengevallen. Wat er gebeurt, gebeurt intern, in de sfeer van zelf-zijn. Dat geldt ook voor het denken. Het is een inclusief denken, zonder afstand te nemen. Er is een directheid en universaliteit van aanwezigheid. Als ruim bewustzijn, ben je overal aanwezig.
Je bewust-zijn is nog ruimer dan het geheel. De hele sfeer, het hele veld wordt dan gezien als betrekkelijk.

Integratie van dualiteit en non-dualiteit kan niet. Het gaat om het door-werken van non-dualiteit in alle aspecten van het leven. In eerste instantie ligt dat bij jezelf. Het is belangrijk dat dit in het project steeds voor ogen wordt gehouden.


Bespreking deelnemers

Een deelnemer merkt bij haarzelf op dat door een groter wordende openheid, situaties van dualiteit scherper worden ervaren. In het bedrijf waar ze leiding aan geeft, bestaat grote openheid. Het functioneert heel goed zonder veel structuur en hiërarchie. Mensen werken in haar onderneming harmonieus samen en voelen zich bezield. Nu zijn er diverse externe krachten, die dwingend opleggen dat de wijze van interne aansturing veranderd moet worden. Ze geeft aan zich hierdoor onmachtig te voelen en angst te ervaren. Ze stelt zich naar eigen zeggen tegenover de externe macht op.
Een andere deelnemer merkt op dat de problematiek mogelijk ontstaat, omdat het eigen standpunt binnen het eigen bedrijf wordt gesteld, en dat als consequentie daarvan, externe invloeden als inperkend worden ervaren. Weer een andere deelnemer, ook ondernemer, komt met een eigen ervaring. Hij zegt als leidinggevende in zijn bedrijf, gewoon maar wat te doen. ‘Ik zeg gewoon dingen en zie dat mensen het doen. Ik laat de verantwoordelijkheid bij de mensen. Ik laat het gebeuren en ben daardoor niet bang.’ Een volgende deelnemer merkt op dat je als ondernemer hard werkt om dingen voor elkaar te krijgen. Je hebt het bedrijf opgebouwd en bent er altijd bij geweest. En dan kun je op een punt komen dat je je ineens realiseert dat je dat allemaal verliezen kunt. Dan ontstaat de angst.

Een ander suggereert dat als je een externe kracht ‘laat komen als iets van jou’, de situatie van eenheid kan blijven bestaan. Als bijvoorbeeld je baas iets van je wilt wat jij niet wilt, dan is dat een deel van jouw werkelijkheid. ‘Het is van mij dat hij dat wil.’ De zogenaamd externe energie wordt pas negatieve energie, als je het tegenhoudt. Als je dat niet doet, dan wordt het energie waar je wat mee kunt doen. Douwe vult aan dat die krachten dan wel wat bewerken, alleen wàt, dat moet maar blijken.

Een deelnemer vertelt dat toen hij een promotie kreeg naar zijn huidige functie, hij aanvankelijk angstig was of hij het wel aan kon. Maar al heel snel merkte hij dat de mensen om hem heen in de organisatie in feite zijn rol maakten. Het maakte het voor hem heel eenvoudig. ‘Anderen hebben een beeld van je, en dat werkt.’ Hij speelt de rol gewoon mee. ‘Ik doe gewoon wat van de rol verwacht wordt, in het grote geheel. En wat er gebeurt, hoort gewoon bij het spel.’

Een ander zegt zich vaak te identificeren met haar rol. Door die identificatie, ontstaat spanning. In haar hoofd voelt ze dat. Als ze zich dat realiseert, bemerkt ze dat ze een keuze heeft. Een keuze om het ‘dat wil ik doen’ los te laten, om daar niet afhankelijk van te zijn. Niet denken: ‘die spanningen zijn er niet’, want dat is niet zo. Maar ontspannen. ‘Want eigenlijk hoeft er niks.’ Douwe: ‘vanuit ruimer zelf-zijn, houd je juist meer feeling met alles wat er is’.

Een deelnemer vraagt zich af welke relatie zijn eigen openheid heeft met zingeving en zinvol werk verrichten. Een ander zegt dat zinvolle activiteiten op een bepaald niveau bestaan, maar op absoluut niveau niet. ‘Als je het ideaal verabsoluteert, krijg je de problemen.’ Douwe zegt dat alles afhangt van de instelling waarmee je de dingen doet. Stel je je teweer tegen tegenkrachten en laat je je meevoeren door enthousiasme, dan ontstaan er problemen. Terwijl als je ‘in het grote geheel de dingen doet, het des te beter zal gaan’. Een deelnemer geeft aan dat als er een grotere openheid is, het zich gunstig ontwikkelen van dingen op je werk, als ‘magie’ ervaren kan worden. Ga je die ruimere mogelijkheden voor jezelf gebruiken, dan zou je van zwarte magie kunnen spreken.

Kun je dan eigenlijk alleen maar iets over je eigen openheid zeggen, of is het wel degelijk zinvol om ook te kijken naar de wijze waarop op niet-absoluut niveau de dingen met een grotere openheid gedaan kunnen worden? Douwe wijst erop dat je je bewust kunt worden dat al die dingen in de grote ruimte aanwezig zijn. ‘Als je je bewust wordt van het grote geheel, dan gaat het werkelijk vanzelf.’ Dit is niet afhankelijk van condities. De straatveger en de manager zijn hierin gelijk.

Een deelnemer zegt dat het zijn van ‘manager’ eigenlijk in zichzelf het probleem is. Maar als je het innerlijk beleeft, dan komt zingeving op een open zijnsniveau. Je kunt dan geen ‘manager’ blijven.


Afspraken

Aan het einde van deze eerste bijeenkomst van de deelnemers aan het project is afgesproken dat zij iets schrijven voor de website, over de eigen ervaringen en inzichten. Ook samenvattingen van boeken zullen op de site worden gezet.

De volgende meeting is op vrijdag 2 juni, aanvang 19.30 uur (ontvangst vanaf 19.00 uur). In deze bijeenkomsten zal het thema gezamenlijk verder onderzocht worden. Er zal aansluiting gezocht worden bij de eigen ervaring, waardoor het voor de deelnemers onderdeel van hun zelfonderzoek kan zijn.