3-21 Herken je zelf-zijn voorafgaande aan woorden

Ja, Schiermonnikoog: de aarde (met de voeten diep in het waddenslik, mediteren op het buitenste duin, rusten op het strand), het water (zeehondje spelen, de zee worden tot en met de horizon), het vuur (licht worden als de zon-doorschenen lucht, het ‘donkere licht’ van de vuurtoren in jeZelf herkennen), de lucht (vliegen als de meeuwen, oplossen tot niets). Alles kwam aan bod wat meehielp om de dwang van oude patronen van denken en voelen op te lossen en om het ongeconditioneerde Zelf-zijn voorafgaande aan woorden te herkennen, ook de aandachtsoefeningen, de imitatie van dieren, van kinderen, de pranayama, de muziek, de advaita-gesprekken.
Allen ervoeren het wegvallen van zwaarte en beperking, in de eerste groep met een groot enthousiasme en spectaculaire doorbraken, in de tweede groep diepergaand en meer in stilte. De veerboot Rottum lag op de terugweg een stuk hoger op het water.
Ontzettend veel is er te vertellen. Hieronder staat een tekstje van Harry. Misschien dat ook anderen nog iets insturen.
Er zijn nieuwe afspraken gemaakt voor volgend jaar. Hieronder staan vast de perioden voor degenen die meewillen.
1 - 8 februari 2003 (een experiment met sneeuw, met storm …)
13 - 20 juni
23 juni – 3 juli (voor degenen die al vaker zijn meegeweest).

Tekst

Door het overlijden van een vader en van een schoonmoeder moesten enkelen het verblijf op Schiermonnikoog onderbreken. Op een overlijdenskaart stond een stukje tekst van Kahlil Gibran:

Want wat is sterven anders dan vrij staan
in de wind en smelten in de zon?
En wat is ophouden met ademen anders dan
de adem bevrijden van haar rusteloze getijden,
opdat zij moge opstijgen en verruimen … ?

Alleen wanneer ge drinkt uit de rivier der stilte
zult ge waarlijk zingen …
En wanneer de aarde uw ledematen zal opeisen,
zult ge waarlijk dansen.

Tekst van Harry

Schaterlach - Stilte

De schaterlach, dat vrijheidsgevoel,
verstilt op het eiland Schier.

Verstillen naar het midden, naar hier en nu,
komen tot overgave in Zelfvol-ledigheid.

Spontane stilte doorvloeit de leegte.
Het hart van wisselwerkingen in jezelf gaat open, door onpersoonlijke liefde.

Dat vanzelf stille is nooit of te nimmer
op te leggen of af te dwingen.
Schaterlach en spontane stilte, beide volledig gelijkwaardig.
Voel jij dat ook zuiver, aan je water?